Het Keltisch kruis

Renée Maas

	Type:	Paperback
	Uitgever:	Kosmos
	Gewicht:	Onbekend
	Aantal Pagina's:	158
	ISBN:	90-215-3046-5
	ISBN-13:	978-90-215-3046-8
	Categorie:	Tarot
	Richtprijs:	€ 19,95

Korte Inhoud

Alles over de belangrijkste legging in de Tarot.

Het Keltisch Kruis werd als Tarotlegging door Arthur Waite in 1910 geïntroduceerd. Sindsdien leert iedereen die met Tarot begint het Keltisch Kruis. Het is echter niet alleen de belangrijkste Tarotlegging, maar ook een van de moeilijkste. In dit boek wordt met veel voorbeelden uitgelegd hoe je met deze legging kunt werken en wat ze je te bieden heeft. Doordat voor elke kaart beschreven wordt welke betekenis hij in elke positie van het Keltisch Kruis heeft, leer je stap voor stap met deze moeilijke, maar uiterst verhelderende en inzichtgevende legging te werken.

Uittreksel

Blz. 19: Oorsprong van het Keltisch Kruis

Om de oorsprong van het Keltisch Kruis te vinden, lijkt het erop dat we niet ver terug hoeven te gaan in het verleden. Wie als eerste gewag maakt van de legging, is Arthur Waite in zijn boek The Pictorial Key to the Tarot. Dit boek werd voor het eerst uitgegeven in 1910. In het derde deel ervan, in de paragraaf over de kunst van het divineren met de Tarot, introduceert Waite een legmethode waarvan hij vermoedt dat deze nog niet eerder is gepubliceerd, maar die volgens hem in de privésfeer al talloze jaren in Engeland, Schotland en Ierland in gebruik was. Deze legmethode noemt Arthur Waite 'An Ancient Celtic Method of Divination'. Zestig jaar later noemt dr. Eden Gray in haar boek Het geheim van de Tarot deze zelfde legging nog steeds de oude Keltische methode. De naam 'Het Keltisch Kruis' zoals deze vandaag de dag wordt gebruikt, duikt voor het eerst pas op in de jaren zeventig van de vorige eeuw, zo genoemd door Stuart R. Kaplan.

Dat de legging op een gegeven moment Keltisch Kruis is gaan heten, is niet zo verwonderlijk. Wanneer je het legpatroon bekijkt, zie je algauw dat de linkerhelft van het patroon uit een kruis in een kruis bestaat, terwijl de rechterkant van de legging gezien kan worden als de staf waarop het Keltisch Kruis rust. Strikt genomen zou de linkerhelft van de legging dus ook boven op de rechterstafkant neergelegd moeten worden om zo het totale beeld van het kruis te kunnen zien, maar dit is om praktische redenen natuurlijk niet handig. De tafel waarop je de kaarten zou willen uitleggen moet dan wel erg groot zijn.

In feite is het symbool van het Keltische kruis een combinatie van kruis en cirkel: boven op de staf of de paal is het kruis bevestigd, waarachter de cirkel de vier uiteinden van het kruis als het ware verbindt. Dit symbolische kruis is al bijzonder oud en bestond reeds vóór het christelijke kruis in gebruik raakte. Het kruis werd gezien als het symbool voor het mannelijke voortplantingsorgaan, terwijl de cirkel symbool stond voor het vrouwelijke. Het Keltische kruis als geheel had dan ook alles te maken met vruchtbaarheid. De naam 'Keltisch Kruis' voor het legpatroon is daarom zo gek nog niet. Het Keltisch Kruis kan men zien als een zeer vruchtbare legging: de legging is op vele manieren en voor vele doeleinden te gebruiken en de antwoorden die men met deze legging kan verkrijgen zijn talrijk.

Waarom Waite de legging een oude Keltische manier van voorspellen noemt, is niet duidelijk. Van de periode rond het begin van onze jaartelling zijn geschriften bewaard gebleven waarin de Romeinen diverse voorspelmethoden van de Kelten beschreven. Zij noemden wichelen, de vlucht of het gekrijs van vogels en het slachten van heilige dieren. Er wordt ook gewag gemaakt van het gebruik van de Kelten om mensen te offeren: ze staken iemand neer om uit de doodsstrijd van het slachtoffer tekenen voor de toekomst te kunnen zien. Waarzeggerij was een belangrijke taak van de druïden, de Keltische priesters. Hun visioenen waren vaak leidend voor strategische beslissingen. Magie speelde een grote rol in de Keltische beschaving. Maar, ook in de eeuwen erna, is niet bekend of de Kelten kaarten of Tarotkaarten gebruikten bij hun methoden om te divineren.

Hoewel de oudste Keltische bronnen (800 v.C) te vinden zijn in Oostenrijk en diverse Keltische bevolkingsgroepen op het Europese vasteland en in Klein-Azië hebben geleefd, is het vooral op de Britse eilanden geweest dat de Keltische cultuur in al haar rijkdom is blijven voortbestaan. Als op enig moment juist op de Britse eilanden de legmethode van het Keltisch Kruis in gebruik is geraakt, dan is een conclusie dat deze legmethode van Keltische oorsprong zou zijn algauw gemaakt. Of Waite deze conclusie terecht maakte, is evenwel niet duidelijk. Evenals bij de oorsprong van de Tarot zelf, blijven we ook voor wat betreft de oorsprong van de Keltisch Kruis-legging in het duister tasten. De meest gerechtvaardigde conclusie is misschien nog wel om Arthur Waite zelf als de vader van het Keltisch Kruis te beschouwen.

Het Keltisch Kruis van Arthur Waite

Significator

Honderd jaar geleden schrijft Arthur Waite dat de oude Keltische methode bij uitstek geschikt is om antwoord te krijgen op een duidelijke vraag. Waite kent een belangrijke rol toe aan het uitkiezen van een zogenaamde persoons- of themakaart. Hij noemt deze kaart de `significator' ofwel 'betekenisgever' (aan de legging). Deze moet volgens hem eerst worden uitgekozen alvorens men kan overgaan tot het schudden van de overige kaarten. Wanneer iemand een vraag over zichzelf stelt, dan gaat Waite ervan uit dat degene die de vraag stelt eerst een kaart uitkiest die bij hem past. De leeftijd van de vraagsteller bepaalt welke hofkaart moet worden gekozen en het uiterlijk bepaalt welk element van toepassing is. Voor een man van veertig jaar of ouder dient een ridder te worden gekozen, een koningin voor een vrouw ouder dan veertig, een koning is de juiste keuze voor een man jonger dan veertig jaar en een page voor een vrouw van beneden de veertig. Waite beweert vervolgens dat de Stavenhofkaarten geschikt zijn voor blonde of roodharige mensen met blauwe ogen. De Bokalenhofkaarten zouden de mensen kunnen vertegenwoordigen die lichtbruin of blond haar hebben en grijze ogen. De Zwaardenhofkaarten staan voor mensen met bruine of grijze ogen met donkerbruin haar en de Pentagrammenhofkaarten ten slotte kunnen worden gekozen door mensen die donkere ogen en donkerbruin of zwart haar hebben.

Wanneer iemand een significator wil uitkiezen die niet hemzelf vertegenwoordigt maar die betrekking heeft op het thema van de vraag, dan kan worden gekozen uit de kaarten van de grote of de kleine Arcana. Gaat de vraag over de noodzaak van een rechtszaak bijvoorbeeld, dan, zegt Waite, zou je als significator de kaart van de Gerechtigheid moeten kiezen. Pas nadat de significator is uitgekozen, moet volgens Waite het pak Tarotkaarten worden geschud. Mocht de laatste (tiende) kaart in de legging geen duidelijk antwoord op de vraag blijken te geven, dan raadt Waite aan om deze tiende kaart als significator te gebruiken in een nieuwe legging en de hele procedure opnieuw uit te voeren.

Legpatroon

Nadat de significator is uitgekozen en open op tafel is gelegd, moeten de kaarten volgens Waite worden geschud en, blind, drie keer worden gecoupeerd. Het legpatroon dat vervolgens wordt neergelegd, ziet er in het boek van Waite als volgt uit:
...

Recensie

door Tsenne Kikke

Van al hetgeen je in alle boeken kunt vinden, heeft Renée Maas een afzonderlijk boek geschreven... Kortom: het is een schrijven om te schrijven.

Adverteren
Zoek&Vind
Meer

Spiritualia
Contact