Originele titel: Everything you need to know to feel Go(o)d
Candace B. Pert
Korte Inhoud
Over de moleculen van emotie en de ondeelbaarheid van lichaam, ziel en geest.
Sinds de publicatie van haar internationale bestseller ‘Molecules of Emotion’ en haar optreden in de spraakmakende film ‘What The Bleep Do We Know!?’ wordt Candice Pert tijdens lezingen bestookt met vragen. Wat mensen vooral bezighoudt is: hoe kun je je goed voelen.
In dit boek geeft Pert de antwoorden, deels gevonden in het biomedisch laboratorium van de exacte wetenschap, deels waargenomen in haar eigen leven. Het is een verbazingwekkende ontdekkingstocht waarin ze aantoont hoe nauw lichaam en geest met elkaar verbonden zijn. Candice Pert geeft behalve heilzame en praktische adviezen ook nieuwe inzichten en therapieën m.b.t. ontgifting van voedsel en milieu, helen van onze relaties, depressiviteit, jong blijven en het creëren van de werkelijkheid die we willen. Met dit boek kun je een enorme stap vooruit maken in je geestelijk en lichamelijk welbevinden.
Verband tussen geest en lichaam op moleculair niveau blootgelegd Candace Pert is een internationaal erkend psychofarmacoloog. Ze heeft vooral onderzoek gedaan naar de moleculaire grondslag van psychische processen. Dat heeft geresulteerd in baanbrekende theorieën over bewustzijn en neuropeptiden.
Uittreksel
Blz. 113: Het helende geluid van muziek
Ik begon met: 'Hier zien we het spectrum van alle mogelijke golven in het heelal. Jullie zien het hele frequentiebereik van kosmische straling bovenaan tot subsonische golven onderaan. Wij mensen kunnen naar wordt aangenomen maar een klein deel van deze golven waarnemen, vooral de golven die te vertalen zijn in licht en geluid. Zichtbaar licht is zoals jullie zien beperkt tot een heel smalle strook die verder wordt onderverdeeld in de zeven kleuren van de regenboog, en ze hebben allemaal hun eigen, meetbare frequentie.
Kijken jullie dan eens naar hoorbaar geluid, waar alles in zit wat je kunt horen - muziek, gesproken woorden en geluiden uit de natuur. Het bereik van hoorbaar geluid gaat van 20-20.000 herz (Hz) - dat is een maat voor de frequentie ofwel mate waarin de lucht trilt. Let er ook eens op dat de frequentie van de hersengolven eveneens in dit hoorbare bereik ligt, met een overlapping onderaan, dezelfde frequentie waarop kanalen in onze cellen ionen pompen in opdracht van peptiden en andere informatiesubstanties. Verschillende receptoren - zoals die voor endorfinen. endocannabinoïden, interleukinen, valium en alcohol - trillen allemaal op deze frequenties en hun hogere harmonischen.
Muziek, trillingen met een patroon, kan de ligand omzeilen en die receptoren direct in trilling brengen, waarmee het net zo werkt als een peptide of drug - of een emotie. De trillingsfrequentie van de tonen zet de receptor aan, waarmee allerlei cellulaire activiteiten in gang wonden gezet. Daardoor kan muziek een helende werking hebben, door direct op je moleculen van emotie in te werken en je energie te geven, je sappen in beweging te krijgen en je een goed gevoel te geven.
Deze moleculen trillen niet alleen om veranderingen in je hele lichaam te bewerkstelligen maar ze "horen" elkaar ook door het psychosomatische netwerk van cellulaire communicatie. Jullie zien dat we niet alleen horen met onze oren maar met elke receptor op elke cel in onze lichaam-geest. We leven letterlijk op het geluid van muziek!
Bedenk eens dat we in deze zin werkelijk aan buitenlichamelijke waarneming (ESP) doen omdat onze receptoren en niet alleen onze oren "horen" terwijl ze trillen. Misschien dat als er een wetenschappelijke verklaring voor ESP komt, het gezien wordt als de resonantie van onze moleculen van emotie, die op afstand van receptor naar receptor gaan.
Jullie cellen trillen met de chemische stoffen die jullie lichaam maakt, de externe middelen die je legaal en illegaal kunt innemen en met de emoties die je voelt. Die resoneren ook met de geluiden die je hoort.'
Hoe woorden kunnen helen
Ik vervolgde met: 'Woorden zijn net zo krachtig als het aankomt op heling door dezelfde mechanismen als bij muziek. Ik heb eerder al verteld dat je gedachtepatronen — wat je denkt — kunt opvatten als netwerken van hersencellen die samen afvuren. De drempel voor een neuron om te vuren, een kwestie van alles of niets, hangt af van de gevoeligheid van de duizenden receptoren op zijn buitenkant die de ionenkanalen vormen. Al deze kanalen hebben een kwamtumnatuur omdat ze open of dicht zijn maar nooit een toestand daartussenin kunnen innemen. Gesproken woorden kunnen net zoals muziek deze poorten open of dicht laten trillen en zo reguleren hoe vaak een neuraal netwerk vuurt.
Hoe vaker een neuraal netwerk samen vuurt, hoe sterker de synapverbindingen worden — en hoe meer het gedachtepatroon op cellulair niveau gefixeerd wordt. Netwerken die samen afvuren groeperen zich. Niet alleen neuronen maar alle cellen hebben ionenkanalen en elektrische eigenschappen, dus de conditionering van het gedachtepatroon strekt zich uit door het psychosomatische netwerk van je lichaam-geest. Je denkt letterlijk met je lichaam en de woorden die je zegt, omdat het geluid je receptoren in trilling brengt die de neurale netwerken beïnvloeden die zich in je brein vormen.
De film 'What the Bleep Do we (K)now!?' verklaart hoe je nieuwe patronen in je hersens kunt maken door te affirmeren wat je wilt maken. Je maakt letterlijk je dag, zoals een van de sprekers in die film het zegt. Natuurlijk heeft Louise Hay al decennia geleden laten zien hoe dat gaat toen ze affirmaties introduceerde als een manier om te helen. De film liet zien dat je woorden en gedachten synapverbindingen in je hersenen versterken die je neurale patronen of netwerken veranderen en je een persoonlijke ervaring geven van de werkelijkheid en mogelijk de resultaten voortbrengen die je wilde boeken. Uitgesproken woorden — positief of negatief— hebben het vermogen een werkelijkheid te scheppen of je dat wilt of niet.
Recensie
door
Tsenne Kikke
In 'Je goed voelen' vertelt Candace B. Pert op persoonlijke wijze wat het verband is tussen wetenschap en spiritualiteit. Als psychofarmacoloog is het haar werk is om de moleculaire invloed te vinden in psychische processen. Kortom: wat is de invloed van een gelukkig of ongelukkig molecule op ons hele welzijn?
Volgens Candace zit het geluk in iedere molecuul in je lichaam, en als moleculen in je lichaam zich niet goed voelen, zal je je volgens Candace zelf ook niet gelukkig voelen. Filmkijkers kennen Candace misschien als een van de geïnterviewden in de films 'What the Bleep Do We Know!?' en 'What the Bleep!? Down the Rabbit Hole'.
Als voorbeeld geeft ze aan hoe slecht eten ons welzijn beïnvloedt. Light-producten zijn volgens haar een boosdoener, maar ook aspartaam is volgens haar iets verschrikkelijks. Deze kunstmatige zoetstof zit in meer dan 9.000 voedingsmiddelen die in de winkels te koop zijn. Aspartaam bestaat uit twee animozuren die invloed hebben op onze hersenen. Ze 'overprikkelen' neuronen zodat ze uitgeput raken of afsterven. En ze zijn betrokken bij het functioneren van neurotransmitters, degenen die je stemmingen reguleren, waardoor je gevoeliger kan worden voor emoties als paniek.
Aan deze aminozuren zit volgens Candace een 'methylestergroep' vast, die makkelijk afbreekt en in het lichaam verandert in methanol. Methanol is een vergif waarvan je blind kunt worden als je het opdrinkt. Het wordt gebruikt door begrafenisondernemers om lichamen te balsemen. Het Amerikaanse National Cancer Institute ziet een verband tussen de toename van het aantal gevallen van hersentumor en het toegenomen gebruik van aspartaam.
Candace vertelt haar verhaal autobiografisch, om te bewijzen dat alles met emoties samenhangt. Hierdoor leest het boek als een roman. Ze vertelt bijvoorbeeld dat ze gemasseerd werd door een chiropractor. Tijdens deze behandeling raakte hij sleutelpunten op haar rug en bevrijdde haar daarmee van blokkades van vastzittende energie. Candace was verbaasd dat ze als een kind begon te huilen. Hij zei: 'Candace, er is iets gebeurd toen je ongeveer drie jaar was.' 'Waarom?' vroeg zij. 'Omdat je lichaam verkrampt zoals een kind van drie.' Toen herinnerde ze de traumatische herinnering dat ze haar vader vreemd zag gaan, een geheim dat ze gedwongen was te vertellen aan haar moeder toen die haar uithoorde. Hierdoor hield Candace heel haar leven een schuldcomplex.
Candace: 'Een traumatische gebeurtenis uit mijn jeugd die begraven en vergeten leek en nu moet ik leren dat het aan de basis lag van emotionele problemen die mijn hele volwassen leven beïnvloedden.'
Er zijn heel veel boeken over spiritualiteit en ik heb er zelf veel gelezen. Dit boek vind ik een van de beste in zijn soort. Het is menselijker en echter, waardoor het mij meer inspireert, en ik, in tegenstelling tot veel spirituele boeken, zin heb om het helemaal uit te lezen. Noami Judd vat in het voorwoord goed samen waarom het boek van Candace zo belangrijk is: 'Je wordt de architect van je eigen leven en de eigen manier om dat te doen met liefde, liefde, liefde... Wat begint met het houden van jezelf.´
|