Boekrecensie van De sjamanistische weg van verlichting door Albert Villoldo

Intense gebeurtenissen - denk aan het aangaan van relaties, het verlies van dierbaren, het krijgen van kinderen, rouwen of ernstig ziek worden - veroorzaken emoties die lang in ons systeem blijven zitten; zij vervuilen ons letterlijk. Vaak worden deze emoties door ons niet of nauwelijks goed verwerkt. Door gebruik te maken van sjamanistische wijsheden gecombineerd met de nieuwste inzichten van de neurobiologie laat Villoldo ons zien hoe we, door deze emoties te verluchten en echt te voelen, het juiste pad kunnen blijven bewandelen. Initiaties worden krachtiger door persoonlijke uitdagingen aan te gaan. We leren om op positieve wijze mensen en situaties los te laten, we worden heel, we worden schoon en kunnen terugkeren naar onze natuurlijke innerlijke rust.

Uittreksel

BLz. 16 : Onze niet-geheelde emoties zijn de oorsprong van onze diep ingesleten overtuigingen, die ons ervan doordringen dat een bepaalde situatie een probleem is waar we niets aan kunnen veranderen. Wij zijn in staat om al onze moeilijkheden uit de weg te ruimen, van het ontdekken wat liefde is tot het bewerkstelligen van wereldvrede, als wij onze emoties helen en vervolgens onze overtuigingen veranderen. Maar we kunnen niet verwachten dat, als we onze overtuigingen veranderen, de wereld op magische wijze verandert, want onze overtuigingen zijn diep in het zenuwnetwerk van onze hersenen ingeprent. Deze overtuigingen zijn gecodeerde en met emoties beladen programma's die zich sinds de prehistorie ontwikkeld hebben als manieren om met overleving, geweld en angst om te gaan. Voor het herprogrammeren van deze zenuwnetwerken is meer nodig dan gesprekken met een therapeut. Positief denken is een begin, maar je kunt je overtuigingen over liefde of overvloed niet veranderen door een affirmatie op de deur van je koelkast te plakken. Je moet het zenuwnetwerk van je hersenen opnieuw programmeren.

De zeven overgangen

Iedere cultuur op aarde kent de zeven overgangen of inwijdingen. Wij maken die al sinds mensenheugenis mee. Iedere inwijding markeert een breuk met het verleden die je uitnodigt om een ander mens te worden en aldus verlichting te bereiken.

Deze inwijdingen kunnen wij ervaren als louter de hormonale en psychische veranderingen die met iedere overgang gepaard gaan, maar we kunnen ze ook mythisch beleven, met een volledige aandacht voor de emotionele en intellectuele werelden die erdoor toegankelijk worden. Een mythische inwijding vraagt om de dood van een persoonlijk ervaringsverhaal en de archetypische wedergeboorte in een nieuw en veelomvattender persoonlijk verhaal.' Carl Gustav Jung komt de eer toe dit concept binnen de context van de psychologie van het onderbewuste ontwikkeld te hebben. De archetypen manifesteren zich in symbolen of in de verbeelding van dromen, fantasieën, kunst, literatuur, mythologie en religies. Archetypen kunnen gepersonifieerde karakters zijn, zoals de Grote Moeder of de Oude Wijze, maar het kunnen ook processen zijn, zoals sterven en opnieuw geboren worden of de vereniging van tegendelen. Bij iedere overgang merk je dat je niet doodgaat, ook al denk je dat je sterft aan een gebroken hart of dat het verlies van je jeugd je einde zal betekenen. Uiteindelijk leidt je inwijding je tot het ontdekken van vrede, edelmoedigheid, mededogen en verlichting.

Als je kunt herkennen wanneer je op de drempel staat en je vervolgens moedig overgeeft aan het proces van inwijding, dan kom je door de pijn heen en heb je niet meer het gevoel dat het leven iets is dat je overkomt. Wanneer je een inwijding meemaakt, lossen je gevoelens van machteloosheid en angst op, en komen daar moed, nieuwsgierigheid en creativiteit voor in de plaats. Uiteindelijk leidt jouw inwijdingsweg ertoe dat je de betovering doorbreekt die ertoe leidt dat je door de dramatische gebeurtenissen in je leven uitgeput raakt.

Er bestaan zeven funeste emoties waarmee wij tijdens onze inwijdingen geconfronteerd kunnen worden en die de aanleiding vormen tot onze beperkende overtuigingen. Om een of andere duistere reden heeft de natuur deze emoties in onze hersenen geplant. Ze werden ooit de zeven hoofdzonden genoemd en zelfs gepersonifieerd als demonen, omdat ze zo buitengewoon krachtig zijn.

. Toorn
. Hebzucht
. Begeerte
. Traagheid
. Afgunst
. Gulzigheid
. Hoogmoed

Wanneer we ons van deze funeste emoties en de overtuigingen die eruit voortkomen over schaarste, machteloosheid, intimiteit en angst bevrijden, ontdekken wij dat, hoewel er geweld op de wereld bestaat, wij in ons huis en in onze relaties vrij van geweld kunnen leven. Wij merken dat, hoewel hebzucht en gulzigheid overal aanwezig zijn, wij in overvloed kunnen leven zonder overgewicht te krijgen of gierig te zijn. Wij ontdekken dat, hoewel het heel moeilijk is om de wereld te veranderen, het niet moeilijk is om onze eigen wereld te veranderen.

Inwijding is de manier waarop sjamanen de schadelijke emoties helen en transformeren tot bronnen van kracht en genade. Een inwijdingsritueel maakt het je mogelijk om te groeien zonder te verzinken in tegenslag en pijn. Een inwijding maakt het mogelijk dat je jezelf heelt door je eigen kracht, zonder anderen in te schakelen als spelers in jouw emotionele drama's. Ik heb eens een wijze oude man horen zeggen dat, als je de lessen die de schadelijke emoties je te leren hebben niet leert, je met iemand zult trouwen die er beslist voor zal zorgen dat je die lessen alsnog voorgeschoteld krijgt. Zolang we deze heilloze emoties niet helen, zullen we mensen blijven aantrekken die dezelfde emotionele verwondingen en levensverhalen hebben die wij uitspelen. In de natuurkunde trekken tegendelen elkaar misschien aan, maar in relaties tussen mensen geeft angst aanleiding tot verschrikking en trekt edelmoedigheid overvloed aan.

Inwijding brengt ons nog grotere zegeningen dan het helen van negatieve emoties. Inwijding leidt ons naar verlichting, die het ons mogelijk maakt onze goddelijke aard te kennen en het goddelijke in het grote speelveld van de schepping in actie te zien. Dan zijn we eindelijk ontsnapt aan de wereld van eten en gegeten worden, en hebben we de wereld van scheppers betreden, een hechte eenheid waarin wij zowel het schilderdoek als de kunstenaar zijn, en zowel het landschap als de schilderskwast.

Hoewel alle culturen uitgebreide overgangsrituelen kennen voor jonge mannen en vrouwen, zijn dat zelden diepgaande inwijdingen. De geboorte is maar al te vaak niet meer dan een gelegenheid voor een sociaal samenzijn of voor een zelfgemaakte video, terwijl de dood iets is dat we eigenlijk het liefst vermijden. Zo wordt de diepe vereniging van twee zielen ook niet bereikt door een uitgebreide bruiloftspartij, wordt een jongen geen man door een wild dier te schieten en wordt een meisje geen vrouw door haar eerste menstruatie. En een kind krijgen maakt je nog niet tot ouder. Geen enkele gebeurtenis kan je voorbereiden op de uitdagingen van een belangrijke nieuwe fase in je leven. Werkelijke inwijding is het antwoord op een innerlijke roe ping en vraagt van je dat je persoonlijke uitdagingen moedig onder ogen ziet en werkelijk het ontstaan meemaakt van een nieuwe manier van zijn. Inwijdingen dwingen je dikwijls om de conventies te trotseren, zoals in de historische liefdesaffaire van de Romeinse generaal Marcus Antonius en de Egyptische koningin Cleopatra, een relatie die het Romeinse rijk in ernstige verlegenheid bracht en die een bron van inspiratie was voor talloze geliefden, zoals in Shakespeares toneelstuk Antony and Cleopatra. Net als Marcus Antonius riskeren gewone mensen soms alles wat hun ooit dierbaar was om de liefde te kunnen volgen, in een carrière te slagen of goede ouders te zijn. Een inwijding is een uitnodiging om de werkelijke betekenis van het bestaan te ontdekken en het spel van het leven op een nieuw en hoger niveau te gaan spelen.

Wanneer je een inwijding meemaakt, zullen de schadelijke emoties geheeld worden, want je transformeert ze tot de zeven deugden, die in de middeleeuwen engelen werden genoemd:

. Vrede
. Edelmoedigheid
. Zuiverheid van intentie
. Moed
. Mededogen
. Matigheid
. Nederigheid

Recensie

door Tsenne Kikke

Het boek begint met aannamen, die me wel onmiddellijk deden denken aan het katholicisme - dat, zoals je misschien weet, geen uitstaans heeft met het Christendom. Dit betekent natuurlijk niet dat de inhoud van het gehele boek minder interessant is, integendeel. Indien het onderwerp sjamanisme jou aantrekt, moet je het op z'n minst hebben gelezen.

Zo worden er vergelijkingen gemaakt met de leer van Boeddha, met onze oude hersenen, met Adam en Eva, Einstein, Darwin, en zo meer. Er wordt parallellen gelegd met, onder andere, de mythe van Eros en Psyche , waarin de ideeën, geloofsovertuigingen en leerstellingen van het sjamanisme worden vermengd en op een interessante manier uitgelegd.

Uiteindelijk geeft Alberto Villoldo het sjamanisme een nieuw, modern kleedje waardoor hij tegelijkertijd datzelfde sjamanisme tot een hoger, minder archaïsch, niveau verheft. De inhoud van het boek is dan ook aanbevelingswaardig.

De sjamanistische weg van verlichting

Albert Villoldo

Korte Inhoud

Uittreksel

Recensie

Koop dit boek bij