Mogelijk ook bekend als voetreflexzonetherapie.
Iemand die voetreflexologie beoefent is een voetreflexoloog.
De voetreflexologie - ook weleens reflexologie, voetreflexzonetherapie of reflexzonetherapie genoemd - is een pseudowetenschappelijke alternatieve geneeswijze oorspronkelijk afkomstig uit China of uit het Oude Egypte, die ervan uit gaat dat alle klieren, organen en lichaamsdelen in verbinding staan met specifieke plaatsen op de zolen van de voet.
De voetreflexologie deelt de voetzool in zones in; zones, die met bepaalde delen van het lichaam zouden corresponderen. Sommige reflexologen voegen daar ook de handen, de iris, en de oorschelpen aan toe. De lichaamsdelen van de linkerzijde worden links geprojecteerd, en die van de rechterzijde rechts. De tenen zouden met het hoofd en de schedel overeenkomen, de hielen met het bekken, de binnenranden van de voet met de wervelkolom en de buitenkant met de ledematen. Wel gaan sommigen ervan uit dat de voeten bij de hiel liggen.
Door druk op een bepaald punt uit te oefenen wordt de overeenkomende zone behandeld. Reflexologen hebben talrijke hypothesen naar voren geschoven om de werking van hun massages te verklaren. Ze zouden de energie vrij laten stromen, endorfine - een euforiserende, pijnstillende stof die op morfine lijkt - laten vrijkomen, en het zenuw- en lymfevatenstelsel stimuleren.
Sommigen beroepen zich op de 'poorttheorie', die met de stimulering van bepaalde zenuwen een remmende werking op pijn zou hebben. Het is een algemene ervaring dat het wrijven over een pijnlijke plek de pijn helpt verminderen.
De poorttheorie is een begrip uit de pijnbestrijding en in 1965 voorgesteld door de psycholoog Ronald Melzack en de anatoom Patrick Wall, in het artikel 'Pain Mechanisms: A New Theory'. Deze wetenschappelijke publicatie gaf de start voor heel wat nieuw experimenteel en klinisch onderzoek naar pijn. Het model heeft sinds zijn ontstaan al wel een aantal wijzigingen ondergaan, maar het oorspronkelijke idee van de modulatie van de pijn in het zenuwstelsel blijft een belangrijk gegeven in de studie van de pijnbestrijding.
Deze theorie postuleert dat het ruggenmerg niet alleen schadelijke prikkels doorgeeft aan het centrale zenuwstelsel, waar pijngewaarwording plaatsvindt, maar dat datzelfde centrale zenuwstelsel in staat is de pijnprikkel te moduleren. Dat wil zeggen, dat het centrale zenuwstelsel als het ware een poort kan open- en dichtzetten om pijn in meer of mindere mate door te laten naar het centrale zenuwstelsel.
Voor andere reflexologen brengen onevenwichtigheden in het organisme de afzetting van microkristallen van urinezuur op de corresponderende reflexzones met zich mee, die ze pijnlijk maken: een massage zou ze verwoesten en de energiestromen herstellen.
Massagetechniek
Nu dat we toch het woordje 'massage' hebben aangehaald, zou voetrefloxologie eerder onder 'Massagetechnieken' moeten worden ondergebracht in plaats van onder 'Alternatieve Geneeswijzen', gewoonweg omdat het niet als geneeswijze mag worden gepromoot.
Zo lezen we op Wikipedia het volgende: "Reflexologie meent dat energiedoorstroming de basis is van onze gezondheid en dat ziekte het gevolg zou zijn van energieblokkeringen. Dit is echter in strijd met de moderne geneeskunde (ziekteleer en fysiologie), die ziekte koppelt aan aanwijsbare ziekteveroorzakers, zoals virale en bacteriële infecties, of aan factoren van genetische aard."
De bewering dat alle organen en lichaamsdelen in verbinding staan met plaatsen op de voeten, vindt geen ondersteuning in de moderne anatomie en fysiologie. Het 'Handboek Andere Geneeswijzen' (2001) van de Verbruikersunie (België) besluit dan ook: "Er is geen enkel bewijs dat bepaalde zones van de voetzool overeenkomen met organen. Er is geen enkel bewijs dat er een ophoping van stofwisselingsslakken zou zijn. Als diagnostische methode is deze methode af te raden. Als ontspannende massage is ze aanbevelenswaard".
Op 27 januari 2009 heeft de 'Natural Standard' in samenwerking met de medische faculteit van Harvard een onderzoek gepubliceerd naar de effectiviteit van reflexologie. De conclusie daarvan was dat reflexologie weliswaar niet schadelijk is, maar dat er ook zeer weinig bewijs is voor enige effectiviteit.
Tevens moet men met het omgekeerde rekening houden. Indien men een bepaald punt stimuleert om een energetische blokkade weg te werken, is het duidelijk dat - indien men op een steentje trapt - een blokkade bewerkstelligt. Schoenen met dunne zolen zouden dan ook af te raden zijn, inclusief op blote voeten rondlopen, hetgeen de punten op de voetzolen weliswaar kwetsbaar kunnen maken.
In elk geval kan een professionele voetzolenmassage een heel ontspannende uitwerking op de gestresseerde mens hebben.
Bron: Wikipedia & andere
Organisaties gespecialiseerd in voetreflexologie
- Vind nog meer organisaties gespecialiseerd in voetreflexologie op Zoek&Vind.
- Jouw organisatie er nog niet tussen? Voeg ze toe op Zoek&Vind!
Blogposts over voetreflexologie
|