Vibratietraining

In het Oude Griekenland begon men voor het eerst de voordelen van vibratietherapie te onderzoeken. Wanneer krijgers verwondingen opliepen, of een methode nodig hadden om hun herstel te bespoedigen, pasten artsen een primitievere versie van lichaamstrillingen toe als techniek om de genezing te bevorderen. In plaats van batterijen of elektriciteit te gebruiken om het trillingseffect te bereiken, konden zij een soortgelijke sensatie bereiken door stukken hout te zagen, of door op grote instrumenten te tokkelen. Een eenvoudiger bevinding uit die periode was dat ezel- of paardrijden het herstel zou bespoedigen. Geschriften van Lucious Anneaus Seneca verwezen ook naar de voordelen van koetsritten met onregelmatige wielen op oneffen terrein die nuttig waren voor het behoud van gezondheid en genezing.

Hoewel vibratietherapie werd 'uitgevonden' in de tijd van het oude Griekenland en Rome, werd het pas in de jaren 1800 weer op grote schaal toegepast of vermeld. In 1808 beschreef John Barclay een geval waarin trillingen spierkrampen genazen, en gedurende de hele 19e eeuw werden trillingen aangehaald om het ziektecijfer te verlagen, de gezondheid van hart en bloedvaten te ondersteunen, de spijsvertering te behandelen en andere 'zenuwziekten' te behandelen.

Het onderzoek van Jean-Martin Charcot (1825 -1893) begon toen hij anekdotisch bewijs hoorde dat patiënten met de ziekte van Parkinson minder ziek werden na lange trein- of koetsritten. Hij nam de gemeenschappelijke kenmerken van dit soort reizen: de trillingen, en vond een stoel uit die de beweging zou nabootsen. Zijn uitvinding werd gebruikt in sessies van 30 minuten bij Parkinson-patiënten en hij introduceerde een niveau van variabiliteit dat controle mogelijk maakte over frequentie, intensiteit en trillingsrichting. Charcot was zijn tijd ver vooruit met zijn onderzoek en aandacht voor personalisatie. Hij merkte bij het werken met zijn patiënten dat elke sessie moest worden afgestemd op ieders behoeften.

In 1867 ontwikkelde de Zweedse arts Jonas Gustav Zander een apparaat, 'Zanderapparat F2' genoemd, dat door middel van gewichten en katrollen een gevoel van vibratie opwekte. Het simuleerde een jogdraf, vergelijkbaar met de ervaring die men bij  paardrijden ervoer. Hij testte het op zijn patiënten en stelde vast dat zijn apparaat gewichtsverlies stimuleerde en bijdroeg tot spiertoename. Het doel was therapeutisch. In 1895 verbeterde Dr. John Harvey Kellogg het ontwerp van Zander en vond de eerste met stoom aangedreven lichaamstrillingen uit. Hij gebruikte daarbij een zelf-ontwikkelde trilstoel en beweerde dat die de bloedsomloop kon verbeteren en constipatie kon verlichten. Met zijn  met zijn stoel- en platformontwerpen maakte hij de weg vrij voor moderne machines.

Vibratietraining kan eveneens als die techniek worden aanschouwd, die in 1988 door dr. ing. H. Schiessl ontwikkeld werd, en sinds 1998 wordt toegepast in training en revalidatie. Men refereert bij deze term meestal naar vibratiestimulatie van het hele lichaam, terwijl ook delen van het lichaam kunnen worden gestimuleerd. Grondgedachte is dat het lichaam, met name de spieren, op een natuurlijke wijze wordt gestimuleerd en hierdoor de fysieke gesteldheid van het lichaam wordt verbeterd.

Een vibratietrainingapparaat bestaat uit een platform waarop men kan staan en is begonnen met een biologisch correct kantelsysteem, waarbij 1 been omhoog wordt geduwd terwijl het andere been omlaag gaat, vergelijkbaar met het lopen. Naast een verticale stimulatie wordt het lichaam tevens uit balans gebracht, wat ook een balansreactie uitlokt.

Omdat de verticale bewegingsuitslag beperkt is (regelbaar van vrijwel 0 tot maximaal 13 mm), is de stimulatie voor ieder mens goed in te stellen. De stimulatie-effecten zijn frequentie-afhankelijk en kunnen gericht zijn op verbetering van balans en coördinatie (lage frequentie, 5 Hz), mobiliseren en ontspanning (10 Hz) en training (12-30 Hz). Hz staat voor hertz = 'aantal trillingen per seconde'. Hoewel sommige apparaten met hogere frequenties werken is dit af te raden, omdat dit leidt tot vermindering in het aantal bloedvaten in de spieren en vermindering in doorbloeding.

Vibratietraining is ontwikkeld voor het verbeteren van spiervermogen, balans en botkwaliteit bij ouderen en laag-belastbare mensen. Later is gebleken dat het principe van 'kantel'-vibratietraining nog veel meer positieve effecten oplevert.

Vibratietraining wordt toegepast binnen de (top)sport, fitness, wellness, geriatrie en medische wereld. Maar, aangezien vibratietraining in Nederland als 'Cellulitis-verbrander' op de markt werd geplaatst, heeft het niet de kwaliteitsstatus die het wel heeft in andere landen, zoals Duitsland en de Verenigde Staten, waar het Galileo-principe als officiële therapievorm wordt ingezet. Het eerste octrooi op de Galileo-machine werd in 1996 aangevraagd en in hetzelfde jaar werd het eerste Galileo-apparaat op de markt gebracht.

Over vibratietherapie valt er, net als over al de andere therapieën nog véél meer te vertellen, maar indertijd stelde vibratietherapie eveneens iets totaal anders voor, vooral gebruikt om je van hoofdpijnen te helpen verlossen...

Bron: Wikipedia

Organisaties gespecialiseerd in vibratietraining

• Vind nog meer organisaties gespecialiseerd in vibratietraining op Zoek&Vind.
• Jouw organisatie er nog niet tussen? Voeg ze toe op Zoek&Vind!