Orgaantherapie

Orgaantherapie, of organotherapie, maakt deel uit van de biotherapieën, dat wil zeggen: behandelwijzen, die middelen gebruiken van levende organismen. Het zieke orgaan of weefsel wordt behandeld door toediening van extracten van organen of dierlijke weefsels volgens het identiteitsprincipe, zijnde: een gezond weefsel behandelt hetzelfde zieke weefsel.

Orgaantherapie werkt in op de zieke cellen door bestanddelen van gezonde cellen van identieke organen in te nemen. Om ethische redenen zijn de orgaantherapeutische preparaten niet gemaakt van menselijk weefsel - uitgezonderd placenta - doch van allerlei diersoorten volgens specifieke criteria. Voorbeelden hiervan zijn: milt is meestal afkomstig van het paard, de tong van het schaap, maag en darm en darmweefsel van het varken, enzovoorts.

De elementen, die afkomstig zijn van een gezonde orgaan, klier, of weefsel, worden - net als homeopathische middelen - verdund en gepotentieerd. Ze dienen om de functie van het beschadigde orgaan of weefsel te reguleren, stimuleren, of af te remmen: de uitwerking is afhankelijk van de verdunning.

Binnen de orgaantherapie vinden we een tweehonderdtal basismiddelen. In het algemeen wordt, naast inspuitingen, twee- tot driemaal per week een zetpil of ampul voorgeschreven. Worden meerdere orgaantherapeutische middelen voorgeschreven, dan dienen deze om de beurt ingenomen te worden.

Personen, die ermee werken, gebruiken tegenwoordig de termen 'verdunde en gepotentieerde orgaantherapie', of 'homeopatische orgaantherapie', om haar te scheiden van de gewone orgaantherapie.

Organisaties gespecialiseerd in orgaantherapie

• Vind nog meer organisaties gespecialiseerd in orgaantherapie op Zoek&Vind.
• Jouw organisatie er nog niet tussen? Voeg ze toe op Zoek&Vind!