Moxatherapie

Moxibustie , ook wel moxatherapie, is een techniek waarbij een conus, of staafje of moxastick, van het kruid Artemisia - Bijvoetkruid in het Nederlands - tot ontbranding wordt gebracht op bepaalde acupunctuurpunten om deze te stimuleren. Kenmerkend voor dit kruid is de hoge verbrandingstemperatuur waardoor er een diepgaand infrarood spectrum ontstaat. Anders gezegd: energie, in de vorm van warmte, wordt in het lichaam geloodst.

Het woord 'moxa' is afgeleid van het Japanse woordje 'mogusa', wat bijvoetkruid, of artemisia vulgaris betekent.  Het werkwoord is 'moxeren'. De acupunctuurpunten worden dus gemoxeerd. Moxeren wordt verondersteld te zijn ontstaan in het noordelijke deel van China. In Mongolië, waar de winters worden gedomineerd door ijzige kilte en wind, wordt moxeren gebruikt om verschillende ziekten en degeneratieve ziekten als gevolg van het extreme koude klimaat te behandelen.

Moxa kan op verschillende manieren worden toegepast. Directe moxibustie vindt plaats door van een beetje moxa een bolletje te 'kneden' dat dan op een acupunctuurpunt wordt gelegd en wordt aangestoken met bijvoorbeeld een wierookstokje. Het acupunctuurpunt wordt hierdoor intensief gestimuleerd. Mits deskundig toegepast ondervind je van deze methode weinig onplezierige sensaties en werkt het snel en doeltreffend.

Een andere manier is om een moxastaafje boven het acupunctuurpunt - ook 'tsubo' genoemd - te branden en dat, afhankelijk van de diagnose, langdurig en mild òf kortstondig en heftig op het punt te laten inwerken.
Ook kan moxa op een acupunctuurnaald worden vastgemaakt, waarbij de naald de warmte naar binnen geleidt.
Weer andere manieren zijn om moxa te branden op een laagje zout (in de navel, bij chronische diarree en buikpijn), op een schijfje gember (bij, bijvoorbeeld, darmziekten en gewrichtsreumatiek) of op een schijfje knoflook (bij, bijvoorbeeld, chronische zweren).

Het meest effectief is moxa in combinatie met een acupunctuur- of Shiatsubehandeling, maar moxa kan ook heel goed zelfstandig worden toegepast.

Dankzij moxatherapie is men in staat om het functioneren van de organen en meridianen te bevorderen, en om yin en yang, Qi (levensenergie) en Bloed stimulerend te reguleren. Ook wordt het veelal gebruikt bij plaatselijke stagnaties.

Moxatherapie wordt toegepast als er sprake is van bepaalde toestanden, zoals die van Koude en Damp, en is dus eerder  afhankelijk van de gezondheidstoestand van het lichaam van de patiënt en is dus niet per se aan bepaalde aandoeningen gekoppeld.

Toch wordt Moxa ondermeer gebruikt bij pijnklachten, voor pijnlijke gewrichten, voor maagklachten, voor digestieve problemen en voor slaapproblemen.

Wat zwangerschap betreft, is het goed te weten dat ongeveer 3,5% van de baby's die geboren worden, vlak voor de bevalling in een stuit ligt. Soms probeert de gynaecoloog de baby in de buik te draaien. Voor de aanstaande moeder kan dit vervelend zijn. 80% van de vrouwen die zwanger zijn van een baby in stuitligging, bevalt uiteindelijk met een keizersnede. De meesten vinden dat jammer: ze willen graag een natuurlijke bevalling meemaken. Daarom maken steeds meer vrouwen thuis gebruik van die moxa-therapie, waardoor de  kans dat de baby tijdens de 33ste en 36ste week spontaan draait van 50% naar 75% vergroot wordt.

Zwangere vrouwen met een baby in stuitligging kunnen vanaf de 33ste week beginnen met moxa-therapie. De acupuncturist verwarmt de zijkant van de kleine teen, in acupunctuurtermen Blaas 67, gedurende vijftien minuten met een moxastick. Deze behandeling is zeer eenvoudig en ook thuis uit te voeren met behulp van de partner. Dit,  omdat zwangere vrouwen in die periode van de zwangerschap niet zo makkelijk meer bij hun kleine teen kunnen. De moxa-therapie moet gedurende twee weken dagelijks worden herhaald.

Er is een westerse, fysiologische verklaring voor de werking van moxa-therapie en een oosterse vanuit de Traditionele Chinese Geneeskunst (TCG).

Volgens de TCG komt er verwarmende energie (ofwel Yang) in het kleine bekken als je Blaas 67 (ofwel Zhi Yin) verwarmt aan de zijkant van de kleine teen. De verwarmende energie in het kleine bekken zorgt voor beweging. In het kleine bekken ligt ook de baarmoeder. Door de beweging in het kleine bekken wordt de baby ook beweeglijk en gaat hij (of zij) draaien.

Volgens de westerse geneeskunde wordt door moxa-therapie de baarmoeder beter doorbloed. Daardoor rijpt hij beter en is de kans groter dat het kindje spontaan draait. Bovendien stimuleert moxa vermoedelijk de bijnier en de hormonen die de bijnier produceert, beïnvloeden het spierweefsel van de baarmoeder. Daardoor zou het kindje beweeglijker worden en uiteindelijk kunnen draaien.

Bell’s palsy, vernoemd naar de Schotse anatoom Charles Bell, is een verlamming van hersenzenuw VII - de nervus facialis - wat resulteert in de onmogelijkheid de gelaatsspieren aan de aangedane zijde te regelen. Artsen schrijven soms anti-inflammatoire en anti-virale geneesmiddelen, maar de dame in onderstaande filmpjes raadde het af. In het begin van de aandoening gebruikte ze moxa en het eerste filmpje toont duidelijk aan hoe je het eventueel op jezelf kunt toepassen.

Organisaties gespecialiseerd in moxatherapie

• Vind nog meer organisaties gespecialiseerd in moxatherapie op Zoek&Vind.
• Jouw organisatie er nog niet tussen? Voeg ze toe op Zoek&Vind!