Lithotherapie

In de lithotherapie worden remedies gebruikt die bereid zijn op basis van stenen en mineralen; ze worden in hun geheel gebruikt, daar alle samenhangende delen elkaar versterken. Behalve dat ze mineralen levert die onmisbaar zijn voor het functioneren van ons lichaam, zou ze ook die mineralen 'bevrijden' die al in het organisme aanwezig zijn.

De lithotherapie is ontstaan als resultaat van een observatie: sommige ziekten traden op in gebieden waar veel van een bepaalde gesteente in de bodem zat. Zo lijkt grond met veel graniet kanker te bevorderen, terwijl de ziekte minder voorkomt waar de grond dolomiet bevat.

Deze observatie heeft een groep homeopaten er een kwart eeuw geleden toe gebracht zo'n dertig gesteenten en mineralen (graniet, pyrolusiet, goud bevattend chalcopyriet, diopsiet, ulexiet, glauconiet, enz.) te selecteren naar de minerale zouten met heilzame eigenschappen die ze bevatten.

Op basis van deze gesteenten worden remedies vervaardigd volgens de regels der homeopathie, dat wil zeggen verdund en na elke verdunning gepotentieerd. Nieuw aan deze methode is dat het gesteente of mineraal in zijn geheel wordt gebruikt, terwijl de klassieke oligotherapie zwakke doses gezuiverde minerale zouten toedient. Hierdoor zou ze meer effect hebben dan een geïsoleerde actieve stof, daar de samenstellende delen elkaar versterken. Zo is de werking van diopsiet op het zenuwstelsel te danken aan het versterkende effect van de drie componenten silicium, calcium en magnesium.

Net zoals de oligotherapie dient de lithotherapie oligo-elementen (mineralen) toe die onmisbaar zijn voor een goed functioneren van ons lichaam, maar onderscheidt zich door haar dechelerend vermogen. Door deze eigenschap kan ze de minerale zouten vrijmaken die 'gecheleerd' aanweig zijn in het lichaam, dat wil zeggen ingesloten en inactief gemaakt door moleculen uit de voeding (additieven, conserveermiddelen, aroma's, kleurstoffen), chemische geneesmiddelen (corticoïden, slaapmiddelen, sulfamiden en diuretica) of het milieu (insecticiden, pesticiden).

Ze moet dus niet worden gezien als een tijdelijke behandeling, maar als een medicijn voor de aanleg. Ze onderscheidt overigens drie 'lithotherapeutische constituties' (Graniet-constitutie, Kwik-constitutie, Magnesium-constitutie) die elk hun remedies kennen.

De lithotherapie mag niet verward worden met het gebruik van stenen, mineralen of kristallen om hun zogenaamde energetische of vibrerende eigenschappen (dit is edelsteentherapie).

Organisaties gespecialiseerd in lithotherapie

• Vind nog meer organisaties gespecialiseerd in lithotherapie op Zoek&Vind.
• Jouw organisatie er nog niet tussen? Voeg ze toe op Zoek&Vind!