Kristalkijken

Kristalkijken is een manier van voorspellen, net zoals voorschouwen, door middel van een kristallen bol, een glazen bol, of een ander reflecterend oppervlak. Water in een diep bord, met daarin enkele druppels zwarte inkt, kan reeds volstaan.

Indien men van nature reeds over de gave van helderziendheid beschikt, wordt de kristallen bol eerder beschouwd als een hulpmiddel om deze gave extra te stimuleren. De informatie, die men op die manier verkrijgt, heeft betrekking op dingen die zich op een afstand afspelen, of die zich in de toekomst kunnen voordoen.

Ook kan men in een kristallen bol kijken om advies over iets te verkrijgen, vergelijkbaar met het raadplegen van een orakel.

Waarzeggerij, gebaseerd op een analyse van de weerspiegelingen in een kristallen bol, is een praktijk die al vroeg door mensen beoefend werd. Het kan gerust vergeleken worden met het oproepen van visionaire beelden.

Kristalkijken was in de 5e eeuw wijd verspreid, maar het werd door de middeleeuwse christelijke kerk veroordeeld als het werk van de duivel, gewoonweg omdat men enkel en alleen geloof stelde in de kerkelijke en Bijbelse profetieën. Anders gezegd: men duldde geen concurrentie, toch niet van gewone stervelingen.

In het Victoriaanse tijdperk was kijken in kristallen bollen, samen met handlezen en astrologie, zeer populair. Hierbij werd veel belang gehecht aan het volgen van bepaalde rituelen, zoals het reinigen van de kristallen bol en de te volgen procedure bij het kristalkijken.  

De gebruikte media zijn meestal reflecterende, doorschijnende of luminescente stoffen, zoals kristallen, gepolijste (edel)stenen, glas, spiegels, water, vuur of rook.

Nostradamus, bijvoorbeeld, haalde zijn profetieën meestal door het staren naar de volle maan. Nikola Tesla, anderzijds, verkreeg zijn inspiratie, door zich op de zon te concentreren. Maar met een kristallen bol kan men het beste oefenen vooraleer men zich daaraan waagt. Nochtans verkrijgt men, bijvoorbeeld, hetzelfde effect indien men met fosfenisme, ook wel Kleurlichtschijven genoemd, werkt.

Kristalkijken wordt in vele culturen gebruikt als een middel om meer te weten te komen over het verleden, het heden, of over de toekomst. Afhankelijk van de cultuur worden de resultaten van dergelijke visioenen verklaard als de werking van de een of andere godheid, geesten, de duivel, of van het onderbewuste.

In de psychologie is er een equivalent bekend van soortgelijke heldere, mentale beelden, die sommige mensen hebben in de fase tussen slapen en wakker worden: de zogenaamde hypnagogische beelden, maar dan hebben we het natuurlijk niet meer over kristalkijken.

Bij het kristalkijken wordt doorgaans de volgende methode gebruikt:

1. De kristallen bol dient op een donkere ondergrond geplaatst te worden.
2. Bij zacht licht, zoals kaarslicht, begint de ziener in de bol te staren: staren, niet kijken. Eigenlijk zou deze discipline 'kristalstaren' moeten worden genoemd in plaats van 'kristalkijken'.
3. Na een tiental minuten, of iets langer, begint de ziener grijsachtige wolken in de bol waar te nemen. Daaruit verschijnen dan herkenbare figuren, vergelijkbaar met de beelden die men verkrijgt indien men overdag in de wolken aan de hemel staart.

Organisaties gespecialiseerd in kristalkijken

• Vind nog meer organisaties gespecialiseerd in kristalkijken op Zoek&Vind.
• Jouw organisatie er nog niet tussen? Voeg ze toe op Zoek&Vind!