Automatisch schrift

Automatisch schrift heeft geen uitstaans met automatisch schrijven, ook wel 'écriture automatique' genoemd.

Automatisch schrijven is het schrijven zonder vooropgezet idee, met het doel de tekst te gebruiken voor een literair doel. Het is als zodanig een vorm van automatisme.

Automatisch schrijven kan worden vergeleken met improviseren. De auteur schrijft wat in hem opkomt, ongeacht of het syntactisch juist is of niet. Het idee is dat men zo het onderbewuste aanspreekt en op die manier tot nieuwe en onverwachte teksten kan komen, die evenwel qua idee dichtbij de opsteller liggen. De ontstane teksten worden vaak, maar niet per se - verwerkt tot poëzie, waarna ze dikwijls geredigeerd worden.

Automatisch schrijven wordt wel een surrealistische techniek genoemd - net als het 'cadavre exquis', omdat deze voor het eerst doelbewust werd toegepast bij Dada en het surrealisme. Toch moet de manier van werken ouder zijn, al gebeurde het min of meer vanzelf.

Een 'cadavre exquis' is een gedicht dat door meerdere dichters is geschreven, zonder dat zij op de hoogte zijn van de delen die door de anderen worden geschreven.

Automatisch schrift is dan weer het ontvangen van boodschappen van 'gene zijde', waarbij de hand en het potlood, of  de schrijfpen, dat men vasthoudt fungeren als 'voertuigen '. Of beter nog: noem het  'werktuigen'. Deze techniek, dat een motorisch automatisme is, is ontstaan vanuit de wereld van het spiritisme. De entiteiten die doorkomen zijn - naar het schijnt - overleden personen. Maar tegenwoordig durft men - spijtig genoeg - over gidsen spreken. In elk geval is het aangeraden om er tienmaal over na te denken vooraleer hieraan te beginnen. Onwetenden kunnen het jou adviseren als een aangenaam 'spel', of tijdverdrijf... Niet doen dus!

Natuurlijk kunnen de uitgeschreven regels ook vanuit het onderbewustzijn ontspruiten, of vanuit de persoonlijke verbeeldingswereld. Automatisch schrijven dient men dus niet te verwarren met intuïtief schrijven. Om die reden doet men er altijd goed aan om alles degelijk te onderzoeken en ervoor te zorgen dat de verbeelding niet op hol slaat.

De techniek is zeer eenvoudig. Men zit geheel ontspannen op een stoel aan een tafel, en voor jou - op die tafel - liggen enkele vellen blanco blad papier. Men maakt het denken leeg, zorgt voor nog een diepere ontspanning en met het potlood, of schrijfpen - die men losjes in de hand vasthoudt - maakt men een golvende lijn, beginnende vanaf de linkerzijde van het blad tot men de rechterzijde bereikt. Daar aangekomen, gaat men onder die golflijn naar de linkerzijde van het blad en men schrijft opnieuw de golvende lijn uit.

Dit blijft men doen en zelfs als het blad vol staat met horizontale golflijnen draait men het om, of men neemt een nieuw blad en herhaalt men al het vorige, totdat ...

... totdat men automatisch krullende bewegingen maakt, letters vormt en woorden, met de nadruk op 'automatisch. Je hand doet het dus, en jij niet. Het voelt aan alsof je hand door iets wordt geleid. Verschijnen de woorden niet meer, dan gaat men gewoonweg verder met de golvende lijnen, totdat er opnieuw woorden worden gevormd.

In het gehele proces is het belangrijk dat, van zodra woorden verschijnen, men die niet tracht te ontcijferen. Dit doet men pas op het einde van de sessie. Houd er ook rekening mee dat het soms gebeurt dat men er een spiegeltje moet bijhalen om de dingen vlot te kunnen lezen. Anders gezegd: de boodschap kan soms in spiegelschrift worden ontvangen.

Van zodra men ietwat bedreven is, kan men ondertussen vragen stellen, zoals: "Wie ben jij? Wat is jouw naam? Voor wie is de boodschap? Heb je een specifieke boodschap voor mij?..." Enzovoorts.

Tijdens zo'n seance kunnen zich - naast automatisch schrijven - verschillende paranormale verschijnselen voordoen, zoals automatisch spreken, of tekenen, bijvoorbeeld. Ook kan men in trance geraken en om die reden is het aangewezen om er iemand bij te hebben, die toekijkt. Want, of je het nu beseft of niet: je functioneert als een medium.

In plaats van het potlood zelf in de hand houden, kan men ook met een planchette werken, zoals hieronder afgebeeld. Het is een plankje, dat voorzien is van enkele gemakkelijk draaiende rollers. Daarnaast bevat het plankje een houder voor het vastzetten van een potlood. Het potlood wordt zo vastgezet, dat het bij het bewegen van het plankje kan schrijven. Zorg dan ook voor een scherpe punt.

Om de planchette te doen bewegen, legt men er een hand op. Men ontspant zich en men wacht totdat de planchette vanzelf in beweging komt. Natuurlijk kan een tweede persoon zijn/haar hand op deze planchette leggen. Meerdere personen kunnen er dus ook aan deelnemen, net als bij een ouija bord.

Maar ook hier geldt dezelfde verwittiging: denk tienmaal na vooraleer hiermee te gaan spelen. In het verleden zijn er reeds velen knettergek door geworden. Ook kan er een vorm van bezetenheid optreden. Wel beweerden sommige auteurs dat ze boeken hebben geschreven, waarbij zij - volgens eigen zeggen - werden gestuurd door 'hogere machten'...

William Blake is hiervan hoogstwaarschijnlijk het beste voorbeeld. Zo verklaarde hij, dat hij 'Milton' en 'Jeruzalem' schreef uit "ogenblikkelijke dictering... zonder voorbedachte rade en zelfs tegen mijn wil". Bij zijn dood verklaarde hij zelfs dat zijn werken de voortbrengselen waren van zijn 'hemelse vrienden'.

Bron: Wikipedia

Organisaties gespecialiseerd in automatisch schrift

• Vind nog meer organisaties gespecialiseerd in automatisch schrift op Zoek&Vind.
• Jouw organisatie er nog niet tussen? Voeg ze toe op Zoek&Vind!