Omdat de Bijbel er vol van staat, is het niet verwonderlijk dat ook alle geestelijken in het bestaan van duivels geloof hechten. En, indien men zich met de gedachten, die vanuit dat geloof ontspruiten, identificeert, is het meer dan logisch dat sommige mensen er knettergek van kunnen worden.
Deze identificatie kan dermate sterk zijn, dat men ertoe kan komen om die persoonlijke gedachten te vertalen als stemmen, die van buitenaf de hersenen binnensijpelen. Een mooi voorbeeld daarvan is misschien de 'Duivelsbrief' uit 1676 van zuster Maria Crocifissa della Concezione (1645 - 1690). Haar ware naam was Isabella Tomasi. Maar, was ze wel degelijk knettergek? Of, slechts een klein beetje geestesziek?...
Deze meest onheilspellende brief uit de 17de eeuw werd door de non in code geschreven; een Siciliaanse non, waarvan gezegd werd dat ze door de duivel bezeten was. Dit kwam, omdat ze na het schrijven ervan in slaap viel, en wakker werd met een gezicht dat met inkt bedekt was.
De andere zusters van het Palma di Montechiaro klooster waren ervan overtuigd dat de tekst het product was van een soort demonische invloed, omdat het uit verschillende letters uit alfabetten van verschillende talen was samengesteld, en het daarom niet kon worden gelezen.
In het begin van vorige week, 341 jaren later na de feiten, zijn onderzoekers verbonden aan het 'Ludum Science Center' - waaronder academici, occultisten, cryptografen en 'Dark Web', een onderdeel van het wereldwijde web dat niet rechtstreeks vindbaar is voor de zoekmachines - er uiteindelijk in geslaagd om die brief, waarin algoritmen werd gebruikt, gedeeltelijk te ontcijferen.
"We hebben de software geprogrammeerd met Oud-Grieks, Arabisch, Runentekens en het Latijn om sommige delen ervan te kunnen ontcijferen, en te laten zien dat het wel degelijk iets duivels was," vertelde ploegleider Daniele Abete aan 'The Times of London'.
In die Duivelsbrief zou het gaan om de relatie tussen God en de mens, en de rol die Satan daarin vervult.
Alhoewel de onderzoekers de volledige vertaling ervan nog niet hebben vrijgegeven, staan er passages in die op de zenuwen van geestelijken en geloven kunnen inwerken, waaronder: "God denkt dat hij stervelingen kan bevrijden. Dat Systeem werkt voor niemand."
Verder staat er dat God en Zoroaster uitvindsels van de mens zijn. Om die reden worden God, Jezus en de Heilige Geest in de tekst als 'dode gewichten' omschreven, zijnde: gewichten, die geen invloed hebben in eender welke Schaal.
Volgens Daniele Abete doet de inhoud van de brief uitschijnen dat de non mogelijkerwijze aan schizofrenie leed, en zich daardoor verbeeldde gesprekken met de duivel te hebben gevoerd.
Waarom in code?
Volgens mij: omdat Isabella Tomasi alle innerlijke gesprekken voor zichzelf uitschreef, gewoonweg omdat ze heel goed wist dat de andere kloosterzusters haar voor gek zouden hebben verklaard - of, nog erger: bezeten door een duivel; een duivel, die voor haar niet bestond, net als de godheden, geschapen naar het beeld en gelijkenis van de mens.
Ook was ze zich er sterk van bewust dat het 'Systeem', waaronder de Katholieke Kerk, voor niemand kon werken. Weet, dat gewone stervelingen in die tijd aflaten konden afkopen, om van de Hel bevrijd te worden, en in de Hemel terecht te komen, en zo meer.
Och, laten we er ditmaal niet dieper op ingaan, en mensen hun geloof laten behouden, waaronder het geloof dat de non door de duivel 'bezeten was. Temeer..., omdat miljarden mensen nog in dat soort van verhalen geloven.
"Geef de gehele mensheid nog minstens een duizendtal jaar de tijd om tot een hoger niveau van bewustzijn te komen," schreef ik al eerder.
En wat Isabella Tomasi betreft...: de kans is groot dat ze wel degelijk een beetje geestesgestoord was. Plaats jezelf eventjes in haar schoenen...
Ze stapte het klooster in op de leeftijd van 15 jaar, en nam de naam aan van 'zuster Maria van het Kruis van de Conceptie'. Van toen af aan bestond haar leven er uit om dagdagelijks te mediteren, te bidden, te leven volgens de leer van de toenmalige Kerk, en om aan boetedoening te doen. Ze overleed op 45-jarige leeftijd, nadat ze haar ziekte op een godsvruchtige wijze had aanvaard.
In 1701 startte men met haar zaligverklaring, hetgeen in 1787 door Paus Pius VI werd erkend.
Zowel in het boek 'De Luipaard' van Giuseppe Tomasi di Lampedusa, als in de gelijknamige film uit 1963, met in de hoofrollen Claudia Cardinale, Alain Delon en Burt Lancaster, kan men kennismaken met de begraafplaats van Beata Corberan, zijnde: het alter ego van Isabella Tomasi di Lampedusa.
Tijdens Tomasi di Lampedusa's leven lukte het niet om 'The Leopard', 'Il Gattopardo' in het Italiaans, en 'De Tijgerkat' in het Nederlands, gepubliceerd te krijgen: alle aangezochte uitgeverijen weigerden het werk. In 1958, een jaar na zijn dood, werd het boek alsnog uitgegeven. Het jaar daarop won het de literatuurprijs 'Premio di Strega'. Sindsdien wordt het boek gezien als één van de hoogtepunten van de 20e-eeuwse Italiaanse literatuur.
En, wat de vertaling van de Duivelsbrief aangaat, zou ik er heel gerust het Henochiaans bij durven betrekken...
