Over het bewustzijnsniveau van paus Fransiscus heb ik het eerder reeds meermaals gehad. Om een lang verhaal kort te houden: het verschilt van geen ander.
Nu las ik vandaag voor de zoveelste maal hoe hij inspeelt op het volksgeloof door te verkondigen dat biechtvaders de toelating hebben om niet afkerig te zijn om, indien zij vermoeden dat er demonische krachten aan het werk zijn, de boetelingen naar een exorcist door te verwijzen, maar wel nadat een psycholoog werd geraadpleegd.
Anders gezegd: ondanks het feit dat hijzelf nog met heel veel bijgeloof is opgeschept, is de huidige paus het denken uit de inquisitieperiode voor een groot deel ontgroeid, en heeft hij zich ietwat aan de 21ste eeuw aangepast. Nu moet hij dus nog de laatste restanten ervan in zijn eigen hoofd wegwerken: een iets, wat natuurlijk tijdens zijn leven niet meer zal gebeuren.
Reeds in 2013 verschenen er beelden waarvan men zou kunnen beweren dat hij zélf aan het uitdrijven was. Een vertegenwoordiger van het Vaticaan stelde ons toen gerust door te zeggen dat de Heilige Vader heel vaak op die manier met zieken en met mensen die lijden omgaat, en in die momenten voor hen aan het bidden is... Bekijk de beelden en oordeel voor jezelf.
Natuurlijk heb we het raden naar al hetgeen er in die momenten in zijn hoofd omging. En, wegens het feit dat wat die vertegenwoordiger zei, gebaseerd was op zijn eigen veronderstelling ervan, mogen we hem niet van een leugen betichten.
Over bezetenheid
En, in 2008 publiceerde ik reeds een artikel over het thema 'exorcisme', aangevuld met het verslag van een interview met Father Gabriele Amorth, de hoofdexorcist van de Diocese van Rome.
In een toespraak, gericht aan honderden aanwezige priesters, die tot biechtvaders werden opgeleid, zei paus Fransiscus gisteren dat ze niet moeten aarzelen om gelovigen, die met sommige spirituele stoornissen zijn opgeschept, naar een exorcist door te sturen.
"Ingeval een biechtvader de aanwezigheid van echte spirituele stoornissen gewaar wordt, moet hij niet aarzelen om zich tot exorcisten te wenden," zei hij. Ook voegde hij eraan toe dat biechtvaders tegenwoordig - meer dan voordien - broodnodig waren, en ze dus heel belangrijk zijn. "Want," zei hij, "al degenen, die de biechtstoel benaderen, kunnen uit de meest uitzichtloze situaties tevoorschijn komen. Ze kunnen ook last hebben van geestelijke stoornissen, waarbij men een zorgvuldig onderscheid dient te maken tussen de geaardheden ervan, rekening houdend met alle existentiële, kerkelijke, natuurlijke en bovennatuurlijke omstandigheden."
Zoals reeds vermeld, was de paus voorzichtig genoeg om erbij te vermelden dat priesters met professionelen zouden moeten werken, teneinde er zeker van te zijn dat de persoon in kwestie niet aan psychologische stoornissen lijdt, en benadrukte daarbij nogmaals dat doorzicht en het vermogen om dingen van elkaar te onderscheiden primordiaal zijn.
Dat onderscheidingsvermogen is dus bedoeld om de dingen van elkaar te onderscheiden, in plaats van ze door elkaar te halen, en ze daardoor allemaal over dezelfde kam te scheren, zei hij. Maar, indien de biechtvader gewaar wordt dat er de mogelijkheid bestaat dat de persoon, waarvan de biecht wordt afgenomen, door iets demonisch wordt beïnvloed, mag hij niet aarzelen om die persoon naar een exorcist door te verwijzen.
"Gezien de delicate en noodzakelijke bediening moeten priesters, die tot exorcist worden opgeleid, heel zorgvuldig en met grote zorg worden gekozen," zei Fransiscus. Reeds in het begin van dit jaar waarschuwde hij dat al wie Jezus wenst te volgen hindernissen zal tegenkomen en te maken zal krijgen met 'onzuivere geesten'.
Ikzelf versta daaronder: breinen, die door bepaalde denkbeeldige verzinsels en minder positieve gedachten worden overvallen. Hijzelf duidde op daadwerkelijk bestaande kwaadaardige aarde-, lucht-, aarde- en/of vuurgeesten, of andere schepsels in dien aard.
Met andere woorden: de 'uitverkorenen' moeten dus priesters zijn, die eveneens geloof hechten aan het daadwerkelijk bestaan van duivels, demonen, en consoorten; mensen dus met gestoorde geesten, die in staat zijn andere gestoorde geesten te behandelen. Maar, zoals je geheel onderaan zult kunnen lezen, heeft dat gestoord-zijn praktische nut.
Wee u voor de duivel!
Tevens verklaarde de (bij)gelovige Fransiscus dat de duivel de hervormingen in het Vaticaan verhindert, en dat het overduidelijk was dat in al die gevallen van seksueel misbruik binnen de kerk het werk was van de duivel-in-actie.
Anders gezegd: drijf de duivels uit die bezeten priesters uit, en geef ze dan maar een nieuw plaatsje in de Kerk. Tenslotte is er grote nood aan priesters, en bestaande priesters kunnen niet zomaar worden vervangen.
Anderzijds bestaat binnenkort misschien de mogelijkheid dat gehuwde mannen zich tot priester kunnen laten inwijden. Wel moeten ze katholiek zijn. Franciscus verwees daarbij naar 'beproefde mannen', zijnde: katholieke mannen, die kunnen aantonen dat ze over een diep geloof en onberispelijke deugdzaamheid beschikken.
Bronnen aangaande de duivel die roet in het eten werpt, zijn, onder andere:
- Christian living requires constant battle with devil, pope says.
- Pope vows Vatican reform is real despite resistance.
- Pope denounces ‘restorationist’ orders, pokes fun at Medjugorje.
Nu mag jij, beste lezer, blijven geloof hechten in het waarachtige bestaan van wezens, die vanuit een denkbeeldige astrale wereld, vat op onze materiële wereld kunnen uitoefenen, stoffelijke lichamen kunnen overnemen, en zo meer. Daar bedoel ik mee: het is jouw volste recht. Uiteindelijk ben je misschien niet heiliger dan de persoon, die vandaag de dag de rol van paus vervult.
Tot besluit
Mensen met lichte psychische stoornissen kunnen zich voor een praatje tot een psycholoog wenden. Zware gevallen richten zich beter tot psychiaters - want, die kunnen 'genees'middelen voorschrijven. Maar voor bezetenen zijn mensen nodig die een uniform dragen, zoals priesters, bijvoorbeeld. Mensen met uniformen oefenen nu eenmaal meer impact uit op menselijke geesten.
Neem jezelf bijvoorbeeld. Stel, dat je moet worden geopereerd, en in jouw hospitaalbed angstvallig de komst van de chirurg afwacht. Nu komen er tegelijkertijd twee mensen de kamer binnen; mensen, waaruit je mag kiezen. Naar wie zal jouw voorkeur uitgaan? Naar de man die een hagelwitte jas draagt? Of, naar de persoon die in zijn zwembroek de kamer binnenstormt, zwemvliezen aan zijn voeten heeft en een snorkel draagt?
Wat je wel niet wist was, dat de man met de snorkel een professioneel in zijn vak is, en dat je voor de andere zijn allereerste operatie bent.
In elk geval: zolang je maar begrijpt waarom priesters, die uitdrijvingen uitvoeren, voor die enkele zeldzame gevallen in onze gewesten per jaar, zo belangrijk zijn...