Een tijdje geleden verscheen het boek 'Bruno', geschreven door Michele Ciliberto en Giulio Giorello, een uitgave van Veen media, Amsterdam. De kans is groot dat je van hem nooit hebt gehoord, doch hoe meer je over hem leest, hoe interessanter zijn rebellerend denken wordt. In de rubriek 'Boekrecensies' kun je er een fragment uit lezen.
Het gebeurt zelden dat ik er zo lang over doe om een recensiewerk volledig uit te lezen. Tenzij je reeds een idee hebt over het gedachtegoed van de Italiaan Giordano Bruno is dit een werk dat moeilijk leest. Nochtans is de inhoud boeiend, maar voeg eraan toe: indien je bereid bent de nodige tijd ervoor vrij te maken.
Bruno Giordano leefde van 1548 tot in het jaar 1600, en werd dus amper 52 jaar oud, met reden. Hij was een priester, een filosoof, een vrijdenker, een magiër en kabbalist, een astronoom, en schreef een twintigtal boeken. Deze intellectueel had wel heel wat inzichten, en als astronoom ging hij daar vaak mee in tegen de dogma’s van de Kerk, met alle gevolgen van dien.
Zo was hij op wetenschappelijk gebied een aanhanger van de heliocentrische theorie van Copernicus. Op religieus en filosofisch vlak was hij een aanhanger van het docetisme en het pantheïsme. Hiervoor werd hij in 1600 door de Inquisitie in Rome tot de brandstapel veroordeeld. Dit is dan ook de reden waarom hij zo vroeg overleed.
Hij geloofde niet in een bestaan van een godheid. Toch niet in een god, die naar het beeld en de gelijkenis van de mens is geschapen. Daarover schreef hij, onder andere, het volgende: "Een schepper, die van bovenaf de leiding heeft, voorbeschikt en gestalte geeft, is onvoorstelbaar. De materie laat elk ding uit haar eigen schoot ontspruiten. Haar innerlijke natuur is een bekwame schepper."
Op 27 januari 1593 opende het Vaticaan de 7 jaren durende gerechtszaak tegen hem, die er onder andere van beschuldigd werd te verkondigen dat er meerdere werelden dan de onze bestonden. Hij deed nog andere 'vreemde uitspraken', zoals over de Drie-eenheid, de transsubstantiatieleer, de ziel, het priesterlijk ambt en over het Laatste Oordeel.
Het is een bekend misverstand dat Bruno's opvattingen over de oneindigheid van het heelal hierbij een rol speelden. Hij wordt door de vrijmetselarij, gnostici, theosofen en vrijdenkers nog altijd beschouwd als een martelaar voor de vrije gedachte.
Indien je ietwat filosofisch bent ingesteld, en meer aan de weet wenst te komen van Bruno’s ‘ketters denken’, dan raad ik ten zeerste het boek aan. Ga naar 'Boekrecensies' via deze link.
Over Bruno werd een documentaire gemaakt, geregisseerd door Carlo Ponti en met muziek van Ennio Morricone.
Voor de eclectici: Welke inspiratie ik er uit heb opgedaan, lees je in de rubriek ‘Numerologie’ van 'Eclecticus'. Woorden, niet van Bruno, afkomstig, wel ontsproten uit mezelf; maar woorden, waarvan ik voor 100% overtuigd ben dat Bruno ze zou hebben goedgekeurd. Het handelt over het ontstaan van het schrift en geeft uitleg waarom er in het Hebreeuwse alfabet elke letter zowel een afzonderlijke betekenis verkreeg evenals een getalwaarde.