Indien je aan Zelfkennis wil gaan doen, kan geen mens uit jouw omgeving jou hierbij helpen. Kortom: je staat er alleen voor. Uiteindelijk kan niemand anders dan jijZelf jouw Weg bewandelen. En, zoeken moet je hem niet, want hij ligt er al; dit, sedert jouw geboorte. Het moet een 'essentieel weten' zijn, zo niet bewandel je een ingebeelde weg, net al de zovele anderen.
Vermeng nooit twee leerstellingen met elkaar. De ene kan wél de andere aanvullen, maar maak een keuze. Weet ook, dat het nieuwe nooit op het oude kan worden gebouwd. Indien je het toch doet zal alles - vroeg of laat - ineenstorten, gegarandeerd.
Sommige mensen willen uit hun Slaap 'ontwaken'. Als enkeling is dat mogelijk. Dit kan pas geschieden nadat men in-ziet dat men in slaap is. Enkel en alleen standvastige 'rebellen', met een visie en innerlijke determinatie, zijn in staat om ooit te 'ontwaken'. Gehele volkeren niet, noch een mens die zwak is in het leven.
Noteer dat de tijden veranderd zijn. Moest de Boeddha, die 2.500 jaar geleden leefde, vandaag de dag op Aarde reïncarneren, zal hij het anders moeten aanpakken dan indertijd. Een Jezus ook. De mechanische krachten, die toen op de mens inwerkten, zijn er niet meer. Nu zijn er totaal andere werkzaam - en, andere methoden zijn nodig. Je hoeft dus niet meer 60 dagen lang onder een boom te gaan zitten mediteren, of je gehele leven in een klooster te gaan verslijten, en zo meer, en zo meer.
De Catch-22 van de Machinerie
Wat de Gurdjieff-filosofie betreft... Velen zijn hiermede bezig en het is wereldwijd stilaan naar een soort van nieuw New Age-epidemie aan het uitgroeien. Maar de zogenaamde 'Machinerie' werkt op zulk een subtiele manier op de achtergrond op die mensen in, dat ze niet beseffen dat hun eindpunt in hun startpunt zal uitmonden.
Gurdjieff is dood, zijn leer is dood. Jijzelf moet er dus opnieuw leven inblazen. Je moet dus in aanraking trachten te komen met een ondergronds Levend Systeem, aangepast aan de Tijd. Ondergronds, gewoonweg omdat slechts enkelen aan de Slaap kunnen ontsnappen en slechts weinigen de moed en de kracht in zichzelf meedragen om, rebel zijnde, een conflictsituatie te creëren met de mechanische krachten die in de eerste plaats voor die Slaap zorgden.
Hoe kan een druppel water, dat deel uitmaakt van een grote oceaan, een 'gevecht' aangaan met de Maan, die de getijden auto-ma-tisch veroorzaakt? Enig idee?
Over identificatie
Mensen zijn dermate met hun lichaam en met hun persoonlijkheden vergroeid, dat ze in de veronderstelling leven dat ze dat lichaam en al die persoonlijkheden zijn. Om die reden reduceren ze zichzelf tot stof en zijn ze voeding voor Moeder Aarde.
Waarom, bijvoorbeeld, antwoordde Jezus - wiens Koninkrijk niet van deze Aarde was - niet op de vraag of hij ja dan neen de koning van de Joden was? Eender welk antwoord zou hem misschien van de kruisdood bespaard hebben. Maar hij weigerde een antwoord te geven. Waarom? Het antwoord - voor hen, die het kunnen be-grijp-en - is: "Omdat hij zich niet met zichzelf wenste te identificeren".
Leven in het NU
Ook moet een mens, die wil 'ontwaken', zich losrukken uit de Lijn van Verleden en Toekomst. Hij moet beseffen dat de zogenaamde Verticale Lijn duizendmaal belangrijker is dan de Horizontale. Ik bedoel: indien hij ooit in het Nu wil verblijven.
Dit betekent, voor hen die het kunnen begrijpen, dat de ware rebel geen Verleden heeft. De gewone mens, daarentegen, kan zich zich nooit van dat Verleden losrukken, omdat hij aan de grond is genageld en om die reden de grond onder zijn voeten niet kan zien. Zelfs indien hij een stap opzij zet, aanschouwt hij slechts het verleden-van-daarnet.
Voorwaardelijke liefde versus onvoorwaardelijke
Alles wat jouw ouders, jouw onderwijzers en opvoeders, jouw priesters, en wie dan ook uit het Verleden jou hebben wijsgemaakt, moet je loslaten. Het is waardeloos; waardeloos, met betrekking tot jouw innerlijke groei.
Jouw ouders, bijvoorbeeld, kunnen jou niet helpen te 'ontwaken'. Ten eerste, weten ze zelf niet waarover we het hebben, en bovendien hebben ze er zélf geen enkel baat bij. Hun 'liefde' is gebaseerd op 'eigenliefde' - en, indien ze uit iets voor zichzelf geen voordeel kunnen halen, zullen ze het zelfs afwijzen en verwerpen. In jouw geval zullen ze je ontmoedigen. Neem het hun ook niet kwalijk: hun leven is, of was, er niet op gericht te 'ontwaken', integendeel.
Iedereen zal jou ontmoedigen, niet omdat ze 'slecht' zijn, maar gewoonweg omdat ze nu eenmaal deel uitmaken van de routineuze manifestaties van het Spel zélf. Eén druppel kan misschien van de éne Stroom in de andere geraken, maar nooit al het water van een rivier of stroom.
Anders gezegd: doe aan Zelfkennis, maar hou het stil. De vruchten mag je ooit weggeven, maar nooit de zaden. Jouw ouders, en al de anderen, zijn niet jouw vijanden, maar ook geen Vrienden in het Werk. Maar jouw ouders zijn wel de uitzonderingen: omdat ze jouw ouders zijn. Niets meer, niets minder. En, je hebt er niets aan om hun weg af te leggen, of te vervolgen.
Werk dus aan jouw 'voertuig' en maak het 'rijdensklaar' om ooit jouw Weg op te gaan. Succes!