ProfielWie ben ikMijn interessesMijn poëzieBerichtenVriendenBeheer

Dossier Parapsychologie: Een verhelderend interview met medium Naomi Apache

Naomi Apache profileert zich als medium en is tegelijkertijd de auteur van verscheidene boeken.
door Tsenne Kikke - maandag 11 februari 2013 17:35

Vandaag verkreeg ik van 'Spiritueel Aanbod' het bericht dat Naomi Apache als standhoudster op de eerstvolgende spirituele beurs te zien zal zijn. De hoofreden? In haar eigen woorden uitgedrukt, hoopt ze om op deze manier haar steentje bij te kunnen dragen aan haar vroegere klanten, die nóg verder van haar verwijderd zijn doordat ze verhuisd is naar de Limburg. Ze doet het dus niet voor zichzelf, maar wél voor de medemens...

Zoals je weet, stel ik enorm veel interesse in 'mensen met een gave' en tracht ik voor mezelf uit te maken hoe 'zuiver' ze als mens én als kanaal zijn

Ik ken Naomi Apache niet. Toch niet persoonlijk. Wel heb ik ze éénmaal aan het werk gezien, en moet ik toegeven dat ik er onder de indruk van was.

Het advertoriale interview geef ik hieronder integraal weer. Het zijn dus wel degelijk haar eigen woorden, maar al het vetgedrukte is van mezelf. En, Naomi Apache mag het gerust beschouwen als gratis reclame. Lees met mij mee, en oordeel voor jezelf ...

S-O: goedenavond Naomi. Wat mij onmiddellijk opvalt, is dat je verhuist bent naar een ander regio, namelijk de Limburg. Begon je de antwerpenaars beu te worden?

Naomi: ja eigenlijk wél... neen dat is een grapje! We zijn verhuisd naar de Limburg vooral voor onze paarden, zodat ik half 2013 een project kan opstarten die gelijkaardig is aan de therapie die ik 9 jaar heb gegeven met dolfijnen in het buitenland.

Over onvoorwaardelijke liefde gesproken... Het venijn zit 'm in de woorden: Naomi houdt zo niet van na-apers...

S-O: dat lijkt interessant maar waarom specifiek in de Limburg? En kan je ons misschien ook wat meer vertellen over dat project dat je wenst op te starten?

Naomi: tja waarom de Limburg? Ik zou zeggen toeval alhoewel toeval bestaat niet! Laat mij zeggen dat er gewoonweg een klik was met die woning en vooral de mogelijkheden betreft mijn project. En uiteraard kan ik ook niet ontkennen, dat het een héél mooie streek is om te wonen, zo landelijk, zo vrij én vooral het gevoel van privacy, geeft zowel mij als mijn echtgenoot Marc, alsook onze hond (labrador) Sloefke én onze paarden een vertederend gevoel!

Betreft mijn project... ik heb een idee in mijn hoofd die ik wens uit te werken, iets unieks, iets exclusiefs! Ik wil er niet teveel over vertellen, omdat er altijd mensen zijn die met mijn idee willen gaan lopen. Bovendien heb je bepaalde mensen die van alles en nog wat doen m.a.w. het kan nooit genoeg zijn voor hen en als ze dan een ronk horen van mijn project, dan willen ze dat ook plotseling gaan doen.

Ik hou niet van mensen die in de ruimste zin van alles en nog wat willen doen om vooral gehoord te worden, dat zijn na-apers die niet op hun eigen benen kunnen staan en leven van anderen hun energie. Daarom zijn wij ook grondig bezig met de registratie van mijn project, zodat na-apers de mogelijkheid niet kunnen krijgen om mijn project te kopiëren of ze worden daarvoor serieus beboet. Er bestaan al véél paardentherapieën, maar wat ik wil doen bestaat nog niet! Je kunt het in grote lijnen misschien wél gelijkaardig vinden alhoewel het tóch anders zal zijn. Laat mij duidelijk zijn, ik ga geen les geven in dressuur of jumping, ik wil mens en dier kunnen helpen met deze unieke en ook veelbelovende therapie! Als mijn project af is, zal alle info op mijn website staan.

Wat weet Naomi, auteur van het boek 'De glimlach van de ziel' over de 'concurrentie' te vertellen?...

S-O: als bekend medium veronderstel ik dat je een drukke praktijk hebt? Kan je ons vertellen wat je zoal doet in de praktijk én vanwaar de belangstelling komt om ook terug beurzen te gaan doen als standhouder, na véél jaren weggeweest te zijn?

Naomi: In de praktijk begeleid ik zowel mensen als dieren en combineer ik mijn gaven zoals zien, horen, proeven, ruiken en voelen die nodig zijn om een zuivere consultatie te kunnen geven. Mensen kunnen bij mij niet terecht voor een koffieklets m.a.w. ik draai er niet omheen, bots het niet dan klinkt het wél en daarom kan ik zeggen dat ik een goed draaiende praktijk heb. Ik geef in een consultatie, een zó duidelijk en correct mogelijke informatie. Niet alle mensen zijn daarmee gediend m.a.w. soms zijn bepaalde dingen hard om te horen, die mensen gaan dan ook niet met een glimlach naar huis maar wél met correcte (zuivere) informatie, die ze dan op hun manier kunnen verwerken zoals het ook hoort.

Sommige collega’s vertellen véél praatjes om uiteindelijk dan één kleine boodschap mee te delen, dat vind ik vrij grof, want uiteindelijk betalen mensen wél om correct geholpen te worden. Een medium mag niet nadenken hoe men iets gaat vertellen, het is zoals een kraantje dat je opendraait, er komt water uit als het correct is aangesloten en voor de geleverde diensten moet je ook betalen. In elke branche heb je mensen die goed, minder goed én slecht werken, het is dan aan de klanten om hun buikgevoel te volgen.

Naomi benadrukt nogmaals hoe goed ze is, ten opzichte van alle anderen...

Misschien een nuttige tip voor de bezoekers, ga pas op consultatie bij iemand als je op de één of andere manier een bewijs hebt gekregen, dat het medium dat je wenst te raadplegen werkelijk iets kan. Is het niet via iemand dat je meermaals te horen hebt gekregen hoe goed zij of hij is, dan is het door het volgen van een gratis demo (geen lezing), die je duidelijk kan maken wat iemand kan doordat het medium zich meermaals heeft bewezen (aan de reacties van mensen kan je héél véél afleiden).

Het verschil tussen het volgen van een demo en een lezing is, dat je bij een demo dingen te horen krijgt dat normaal niemand weet én bij een lezing is het een verhaal dat je te horen krijgt over een bepaald onderwerp, wat ook héél boeiend kan zijn, maar waardoor je niet weet of het medium jou iets persoonlijks kan vertellen waarmee je iets bent m.a.w. correcte (zuivere) informatie.

De reden dat ik terug beurzen ga doen als standhouder, is vooral omdat ik thuis meer tijd wens te krijgen voor het schrijven van mijn 4de boek en mijn toekomstig project met de paarden. Op deze manier hoop ik ook mijn steentje te kunnen bijdragen aan mijn vroegere klanten, die nóg verder van mij verwijderd zijn doordat ik verhuisd ben naar de Limburg. Laat mij toe om ook te zeggen, dat het voor mij een try-out is m.a.w. ik beloof nog niet dat ik ook in ’t najaar beurzen zal gaan doen als standhouder, voorlopig is het dus enkel voor de beurzen in ’t voorjaar. Ik ben dan wél als standhouder véél jaren niet meer op de beurzen geweest, maar vergeet niet dat ik eigenlijk al héél mijn carrière (22 jaar) op de beurzen wél gratis demonstraties heb gegeven.

Ook Naomi beweert niet perfect te zijn...

S-O: wat kunnen de bezoekers van jou verwachten op onze spirituele beurzen?

Naomi: héél véél... Neen grapje, ik ben én tracht altijd mezelf te blijven, ik ben dan ook maar een mens van vlees én bloed, niemand is perfect, ik dus ook niet! Iedere bezoeker kan mij nog steeds gratis aan het werk zien om 15u, waarbij ik een demo geef aan de hand van foto’s en voorwerpen (incl. overledenen) die mensen ter plaatse mogen afgeven. Ik zeg altijd, als ik hun foto of voorwerp mag analyseren tijdens zo’n demo, dat ze dan uitverkoren zijn door gene zijde, dat ze daar bewust van moeten zijn, dat het geen toeval is maar een duidelijke reden heeft. Zowel op de beurzen als in mijn praktijk, kunnen mensen mij consulteren voor allerlei zaken, zoals gezondheid, geluk, relatie, financiën, woonst, vriendschap, hobby, werk enz. Als ze het maximum uit hun consultatie willen halen, is het héél belangrijk dat ze ook duidelijk zeggen waarvoor ze komen én wat ze vooral ook willen weten. Ik zal hen dan zó goed als mogelijk duidelijke én correcte informatie geven.

S-O: mogen wij je ook vragen wat jou voornemens zijn voor het jaar 2013? Zijn er misschien dingen bij die je totaal anders gaat doen of die je niet meer gaat doen?

Naomi: na lang nadenken... Ik weet het! Zoals je al weet wil ik mij in 2013 vooral toeleggen op mijn 4de boek, het project met de paarden en tussen de regels door ook tijd maken om té leven. Ik en mijn echtgenoot Marc hebben de laatste jaren weinig of zélfs bijna geen tijd genomen om te ontspannen, daar moet écht verandering in komen. Dat kan pas als de grootste renovaties i.v.m. ons huis achter de rug zijn waarvan ik een klein beetje vrees, dat het tegen eind 2013 nóg steeds niet voldoende af zal zijn. Maar ik weet wél, dat we ondertussen tóch iets meer zullen gaan leven dan we voorheen gedaan hebben. We doen de meeste dingen zelf, dus daar steekt dan ook véél extra tijd in. En voor de rest denk ik niet onmiddellijk, dat ik bepaalde dingen anders zou gaan doen of niet meer zal gaan doen.

Ik leef ook héél bewust naar de toekomst toe, maar ik ben realistisch genoeg én pluk de dag zoals die komt. Daardoor gebeurt het soms dat ik héél impulsief kan reageren, maar dat vind ik persoonlijk niet negatief. Ik merk zélfs op, dat ik daardoor soms extreem kan genieten van bepaalde dingen. Ik ben om héél eerlijk te zijn, een open boek, mensen moeten mij nemen zoals ik ben maar weten 100% wat ze aan mij hebben.

S-O: we weten ondertussen dat je zegt wat je denkt! Misschien kan je onze lezers een tip geven zodat ook zij meer uit hun leven kunnen halen, een drive voor 2013?

Naomi: bij deze wil ik aan alle lezers zeggen, wees steeds jezelf, wees eerlijk en open naar de mensen om je heen, doe een ander geen pijn om jezelf bijvoorbeeld beter te voelen én laat iedereen in zijn waarde m.a.w. doe een ander niets aan wat jezelf ook niet graag hebt.

En...voor de lezers die in hun leven ooit iemand óf iets hebben geholpen op welke manier ook, wens ik een vallend sterretje boven hun hoofd. Diep vanbinnen weet ik, als je écht goed bent geweest word je daar vroeg óf laat voor beloond. Die gedachtengang is een steun om aan jezelf te blijven werken!

S-O: dankjewel Naomi voor dit verhelderend interview!

Een zekere dame, die zich 'Hopeloos' noemt, schreef, onder andere, het volgende...

Enorm spijt dat ik een medium heb geraadpleegd...

Ben naar Naomi Apachi geweest en had dit niet mogen doen. Nooit bezoek ik nog een medium of kaartlegster of wat dan ook.

Heb sinds 8 maanden een pijnlijke relatie met een man die een enorme vorm van bindingsangst heeft. Ach ja, van een relatie kunnen we niet spreken, maar we zien elkaar en horen elkaar op regelmatige basis. Toch is er de laatste 6 weken wat vooruitgang geboekt, hoe klein ook. Dit zou mij in onwetende toestand toch hoop geven.

Ben gewoon in de war door haar voorspellingen, zeg maar enorm in de war. Ze vertelde me dat hij zijn ex nog graag ziet maar dat die nooit meer zullen samenkomen.

Naomi zei dat hij mij wel graag ziet en een diepe band met mij heeft, maar uiteindelijk een vrouw met bruin haar gaat tegenkomen waar hij erg zijn best voor zal moeten doen. Hij zou onbewust aangetrokken zijn tot een relatie die moeilijk loopt.

Telkens nadat hij mij ontmoet heeft zal hij steeds afstand blijven nemen... Heb haar achteraf bekeken deze voorgaande feedback gegeven als ik eerlijk mag zijn. (van dat afstand nemen). Maar in het begin van het gesprek leek het of ze het verhaal kende en dan begin je vragen te stellen en wat uitleg te geven...

Naar het einde van het gesprek toe gaf ze me het gevoel dat hij op het seksuele uit was. (rijmt niet met mij graag zien maar allee.)

Op het moment dat ik bij haar kwam zat ik net in de afstootperiode en ik vroeg wanneer hij terug contact met mij zou opnemen. Ze vertelde me dat dit tegen het weekend zou zijn. Dat klopte nog akelig ook. Heb donderdag wel zelf contact gelegd maar kreeg toen geen reactie. Vrijdag wel.

Als ik nu lees wat ik schrijf ben ik maar laag gevallen... hoe labiel, had nooit gedacht dat ik zo zielig zou zijn. Een gevoelige vrouw van de wereld met een goed gevuld sociaal leven, graag gezien, goede job en ik mag toch denken dat ik ze op een rij heb.. Behalve mijn liefdesleven dus. Triest.

Ook al zijn er dus kleine positieve evoluties met nog steeds het nodige verdriet etc.

Haar uitspraak blijft als een zwaard boven mijn hoofd hangen want hij zal uiteindelijk voor een vrouw met bruin haar kiezen. Een vrouw die hij notabene nog niet heeft onmoet. En mijn hart gaat gebroken worden.

Heb echt spijt dat ik naar haar geweest ben.
En dat ik het nog geloof ook.

May_be schreef: Mijn overgrootmoeder had ook eens zo iemand geraadpleegd. Rond haar 80ste zou ze in een rolstoel belanden... 't Mens is rond die leeftijd een hele periode erg argwanend geweest. Ze is meer dan 10 jaar later gestorven, maar in een rolstoel heeft ze nooit gezeten.

En Gili, de mentalist, vertelde: "Sommige paragnosten geloven zelf dat ze een bijzondere gave hebben. Meestal zijn dat mensen met een hele goeie intuïtie, die onbewust dezelfde technieken toepassen als ik. Maar er zijn er ook die die technieken hebben leren beheersen en dat verkopen als een gave. De vrouw die derde werd in het 'Het zesde zintuig' op vtm bijvoorbeeld, Naomi Apachi. Ze geeft dure privésessies en ze is heel actief op beurzen en ze heeft een boek geschreven over gesprekken met overledenen, terwijl ze de boel duidelijk zwaar zit te bedriegen. Het was interessant om te zien hoe ze zich in dat programma gedroeg. Als er gefoefeld kon worden met een proef scoorde ze enorm hoog, maar als ik dacht: 'Bij deze opdracht zou ik niet goed weten hoe ik de boel moest manipuleren', dan scoorde ze extreem slecht."


Commentaar


timje1952 Gepost op: 30/07/2015 9:17:01
timje1952

Hallo, graag wil ik mijn verhaal vertellen om duidelijk te stellen dat Naomi geen bedrieger is, maar een echt medium. Wat Gilli ook beweert, iedereen moet maar zelf oordelen of dit bedrog is of niet. Ongeveer 5 jaar geleden is onze teckel laika overleden. Ze was 13 jaar oud geworden en is overleden aan leverkanker. We wisten al 6 maanden dat ze niet lang meer ging leven en hadden ook beslist als ze ging pijn hebben dat we haar zouden laten inslapen. Op een nacht werd ik gewekt door het gejank van laika, ik stond op en vond haar in plassen diaree en bloed. Mijn echtgenote Carine is dan bij haar gebleven tot we naar de dieren arts konden. In die nacht lag laika op een dekentje en keek naar Carine met een eigenaardige blik. Plots keerde ze haar kop om en heeft niet meer gekeken. We hebben haar naar de dieren arts gebracht die haar dan heeft laten inslapen. Naast ons verdriet om het verlies, had mijn vrouw ook het gevoel dat ze laika in de steek gelaten heeft, mede door die rare blik van laika. Maanden later zijn we naar een beurs geweest van Naomi. We hadden een foto bij van laika toen ze nog jong was. Veel mensen legden foto's op de tafel om door Naomi gelezen te worden. Maar de foto van laika werd er uit gehaald. Naomi wist niets van ons verhaal, ze kon ook niet weten of de hond dood was of ziek of waarom wij die foto daar hebben gelegd. Dit waren haar woorden: Oh dat is een leuk hondje, ik zie dat ze altijd iets kreeg voor dat ze haar eten kreeg, maar ze zegt dat je geen schuld gevoelens moet hebben, toen ik naar je keek heb ik op mijn manier afscheid genomen. Je hebt mij niet in de steek gelaten, ik heb zelf de beslissing genomen om heen te gaan. Dit zijn de voornaamste woorden van Naomi. Toen we wisten dat ze leverkanker had hebben we haar op aanraden van de dieren arts medicatie gegeven. Dit pilletje gaven we haar telkens voor haar maaltijd in een stukje hondenpaté. Naomi had dit goed gezien. En het voornaamste: het schuldgevoel van mijn vrouw dat ze laika in de steek heeft gelaten was weg, want laika heeft haar geantwoord. Duidelijker kan je volgens mij niet zijn. Dit getuigenis is trouwens ook opgenomen in een van haar boeken. Ik denk dat de taak van een medium is om oplossingen te bieden en genezing te brengen. Niet om toekomst voorspellingen te doen of je al dan niet in een rolstoel zal belanden. De ongelovige zal altijd argumenten aanhalen om dit niet te moeten aanvaarden en in twijfel te trekken, maar wij zijn overtuigt van de oprechtheid van Naomi. Vanhecke Marc


WAARzegger Gepost op: 30/07/2015 18:56:53
WAARzegger

Psychometrie is een eigenaardig fenomeen, waarover verschillende interpretaties bestaan. Elke mens weet, dat als er een foto van een dier bij ligt, dat dier, ofwel zwaar ziek is, ofwel overleden. In 99% van de gevallen is het laatste het geval. Anders gezegd: niemand gaat er een foto van een hond bijleggen indien die 100% gezond is. Een psychometrist is - volgens mij - in staat om gezichten van mensen af te lezen en diens gevoelens, gedachten en gewaarwordingen te vertalen/te raden; een iets, dat op zichzelf een prachtige gave is. Al de rest wordt erbij gefantaseerd (ook door mensen die de foto hebben afgegeven), en hoe meer mensen tijdens een sessie ja-knikken of glunderen, hoe beter een psychometrist weet dat hij/zij op het goede spoor zit. Anders gezegd: een psychometrist heeft contact met de eigenaar van de foto en niet met een persoon, plant, of dier die/dat overleden is. Wat stof is, vergaat tot dat stof. Maar, nogmaals: indien men de gedachten en gevoelens van een mens kan aanvoelen/raden, is het nog immer een knap fenomeen. Spijtig genoeg bestaan er geen daadwerkelijke bewijzen van. Steek maar eens iets in je broekzak en vraag aan de psychometrist om aan de overledene te vragen wat erin steekt... nooit of te nimmer kan het worden geraden. Of, vraag wat zijn lievelingsgerecht tijdens het leven was, bijvoorbeeld. Ikzelf heb indertijd tientallen malen met diverse psychometristen gewerkt, en kan er dus over meespreken, of 'meeschrijven'. Maar, laat je niet door mij beïnvloeden, en blijf gerust bij jouw geloof of overtuiging, zolang je je er maar goed bij voelt.


Tsenne Kikke Gepost op: 30/07/2015 22:15:11
Tsenne Kikke

Tijdens de uitzendingen van het programma 'Het Zesde Zintuig' was één ding duidelijk, namelijk: indien de presentator het antwoord van een op te lossen opdracht wist, was er altijd iemand bij die zich daarop kon afstellen en dus het juiste antwoord kon geven, of die de opdracht tot een goed einde kon brengen. Maar, indien de presentator het antwoord zélf niet wist - bijvoorbeeld: wie pleegde de moord? - of, waar is het dode lichaam? - dan kon geen één van de deelnemers het raden. Alles lijkt er dan ook op dat het eerder om een soort van telepathische gave gaat. We hoeven er dus geen spoken of geesten van overledenen bij te betrekken; geesten, die tijdens seances zomaar plotseling komen opdagen, 'omdat ze opgeroepen werden', om dan de één of andere boodschap via een medium aan iemand van de aanwezigen over te dragen. In dit geval: de geest van een overleden hondje. En, zoals Waarzegger reeds schreef, is het nog immer een wonderbaarlijk fenomeen, indien we ooit zouden kunnen bewijzen dat telepathie echt waar bestaat.

Een ander fenomeen is het zogenaamde 'ideomotorische effect'. Op Wikipedia lezen we er het volgende over...

Het ideomotorische effect is het psychologische fenomeen dat mensen spierbewegingen maken nadat ze deze onbewust bij anderen hebben waargenomen - of, doordat ze er onbewust aan denken. Het ideomotorische effect verklaart de werking van vermeend paranormale of bovennatuurlijke zaken zoals het Ouijabord, automatisch schrift, de wichelroede en telekinese.

Beoefenaars van deze paranormale bezigheden menen vaak – ten onrechte – dat de geproduceerde bewegingen afkomstig zijn van een kracht buiten henzelf. Ideomotorische effecten komen ook voor bij het televisiekijken: mensen, die actief meeleven met hun favoriete sporter vertonen spierspanning in dezelfde spieren als de sporter. Maar, nogmaals: indien een psychometrist de gedachten of gevoelens van een persoon, die een voorwerp afgaf (zoals een foto, of een voorwerp dat eigendom was van een overledene), kan aanvoelen en vertalen, is dat op zichzelf reeds een buitengewone prestatie. In ieder geval is er meer onderzoek nodig, en zou er meer tijd en energie aan dit fenomeen moeten worden besteed. Het probleem is dat weinig mediums bereid zijn eraan deel te nemen ...


Gepost op: 2/08/2015 11:20:29
Wie enigszins thuis is in de geschriften van en over Gurdjieff die weet dat Gurdjieff als kind gefascineerd was door het paranormale, het wonderbaarlijke, en dat deze drang er toe leidde dat hij in ‘ontoegankelijke’ gebieden op zoek ging naar mensen en geheime genootschappen in de hoop een verklaring te vinden voor deze ‘geheimzinnige’ feiten en zo zijn nieuwsgierige ‘worm’ tot rust te brengen. De vraag die Gurdjieff de lezer in ‘Ontmoetingen met bijzondere mensen’ (voortaan afgekort als ‘OMBM’) voorlegt,namelijk of hij geloofd geloofde in het ‘occulte en spiritisme’ kun je met ‘ja’ beantwoorden, maar wat dit werkelijk inhield, is complexer dan je op het eerste gezicht vermoed. Het gegeven dat de overgrote meerderheid der mensen dergelijke krachten nooit persoonlijk hebben ervaren en de moderne wetenschap die zich bezighoud met dit soort paranormale fenomenen tot nog toe geen sluitend bewijs heeft kunnen leveren voor het al of niet bestaan van paranormale verschijnselen, betekent niet noodzakelijkerwijs dat dergelijke dingen niet kunnen bestaan (we laten toevallige factoren zoals uitgekomen dromen, visioenen of gedachten die iemand ten onrechte als bewijs aanhaalt en waarbij hij alles wat nooit in deze zin is uitgekomen vergeet, of misleiding door handige goocheltrucs, buiten beschouwing). Dat iets zeldzaam en moeilijk reproduceerbaar is (een gereproduceerde toestand is tenslotte niet exact dezelfde als de oorspronkelijke toestand omdat een mens een uiterst complex en veranderlijk wezen is in een steeds veranderende nog complexere omgeving), wil niet zeggen dat het geclaimde verschijnsel nooit werkelijk heeft plaatsgevonden. In dat geval geeft dat feit aan dat dergelijke verschijnselen zich ontrekken aan de menselijke willekeur. Vader Borsj, de eerste geestelijke leermeester van Gurdjieff (zie blz. 65 van ‘OMBM’), zegt tegen de jonge Gurdjieff: “Als geesten werkelijk met tafelpoten op de vloer konden kloppen dan zou dat betekenen dat ze over een bepaalde fysieke kracht beschikken. En als dat het geval was, waarom zouden zij dan hun toevlucht moeten nemen tot een zo stompzinnig en bovendien zo’n omslachtige manier om met mensen in verbinding te treden? Zij zouden wat zij willen zeggen net zo goed door aanraking of op een andere wijze kunnen overdragen.” Dit lijkt een logische weerlegging, maar is dat wel zo? Gurdjieff laat zich door deze woorden niet van de ‘wijs’ brengen. Mogelijk verwijst Gurdjieff hier in feite naar die centrale, en voor velen nog altijd onopgeloste, wetenschappelijke en filosofische vraag hoe het mogelijk is dat een onstoffelijke geest (onze wil) materie (ons lichaam) kan beïnvloeden. Of met de woorden van Gurdjieff uit ‘Op zoek naar het wonderbaarlijke: “De huidige wetenschap bestudeerd de materie zonder haar kosmische en psychische eigenschappen.” Een ander gelijkwaardig antwoord ligt ‘verborgen’ in de titel van zijn laatste boek, namelijk: “Het leven is alleen echt wanneer Ik Ben”. Hypnose is een begrip dat Gurdjieff kende en toepaste en waarover hij zich meermaals uitliet. Hypnose en suggestie zijn onverbrekelijk met elkaar verbonden en hebben eveneens een directe link met de begrippen ‘placebo’, ‘nocebo’, ‘homeopathie’ en ‘stigmata’. In het moderne hersenonderzoek spreekt men van ‘spiegelneuronen’ en de functie hiervan kun je eveneens linken aan de hier aangehaalde begrippen m.b.t. tot hypnose. Dat wij dingen kunnen nabootsen door onze instinctieve aanleerfuncties te doen ontwaken, hebben wij dus in wezen te danken aan functies die in wezen berusten op de krachten die achter hypnose schuilgaan. Maar omdat taal en beeldfuncties in de mens zijn ontaard en de instinctieve aanleerfuncties hierdoor onbewust kunnen ontsporen, kan dit in een mens verschijnselen teweeg brengen die met zogenaamde ‘paranormale’ geneesmethodes kunnen worden beïnvloed. Wat Gurdjieff ons vanaf blz. 199 in ‘OMBM’ over Ekim Bey verteld, komt vrijwel overeen met wat de moderne neurowetenschap heeft ontdekt (in 1990!) en waarvoor zij het begrip ‘spiegelneuronen’ heeft bedacht. En dit begrip kun je vrijwel relateren aan het begrip ‘ideomotorisch effect’. Gurdjieff: “Naar mijn mening hield de idee die zijn omgeving zich over hem (Ekim Bey) gevormd had en die in geen enkel opzicht met de werkelijkheid overeenkwam, geen verband met de diepte van zijn weten en ook niet met de buitengewone ontwikkeling van zijn innerlijke krachten die hij had weten te bereiken , maar sproot deze voort uit de kennis die hij bezat over een functionele eigenschap van het organisme die gevoeglijk als een van de vormen van de menselijke slavernij kan worden beschouwd. Deze eigenschap die bij ieder mens aanwezig is, tot welke klasse hij behoort en van welke leeftijd hij is, bestaat hierin dat, op het ogenblik zelf dat die mens aan een concreet voorwerp buiten zichzelf denkt, zijn spieren zich spannen of samentrekken en om zo te zeggen vibreren in de richting van het voorwerp waarnaar zijn gedachten uitgaan. Wanneer hij bijvoorbeeld aan Amerika denkt en zijn gedachten zich naar de plaats richten waar hij denkt dat Amerika ligt, vibreren sommige van zijn spieren, en vooral de fijnste, daarheen, dat wil zeggen zij rekken zich uit om als het ware een druk in die richting uit te oefenen. Kortom, de spanning van de gedachte naar een bepaalde plaats gaat altijd gepaard met een spanning van de spieren in dezelfde richting. Dit verschijnsel treedt bij alle mensen op, zelfs bij hen die er zich rekenschap van geven en zich uit alle macht inspannen om er zich aan te ontrekken. Iedereen heeft stellig wel eens in een theater, circus of andere voorstellingsruimte Hindoe-fakirs, magiërs, wonderdoeners en andere lieden die de geheimen van de bovennatuurlijke wetenschap beheersen, aan het werk gezien, die mensen verbazen met ,hun toverkunsten, verborgen voorwerpen terugvinden of een handeling raden die het publiek wil dat zij uitvoeren. Om hun ‘wonderen’ te verrichten houden deze magiërs de hand van een van de toeschouwers vast en ‘raden’ wat men verlangt dat hij doet door eenvoudig zich te laten leiden door de aanwijzingen die door de onbewuste schokjes van de hand van deze toeschouwer worden gegeven. Het slagen van hun heldenfeit berust dus niet op occulte kennis, maar enkel en alleen op het feit dat zij het geheim van deze menselijke eigenschap kennen.” Met wat Gurdjieff ons op blz. 163 en 164 van ‘OMBM’ in het hoofdstuk ‘Prins Loebovedsky’ mededeelt, wordt het duidelijk dat de jacht op het zien en begrijpen van paranormale verschijnselen hem uiteindelijk wel met de juiste persoon(en) in contact brengt en zo tot de juiste inzichten komt, maar dat dit inzicht iets totaal anders is dan Gurdjieff zich had kunnen voorstellen. Je zou kunnen stellen dat de nieuwsgierige ‘worm’ in hem (zie ‘Op zoek naar het wonderbaarlijke’ blz. 340-41) uiteindelijk zijn innerlijke ‘schaap’ bij een ‘Mens(en)’ heeft gebracht die hem deed(en) inzien dat de ontwikkeling van zijn ziel of ‘Mens-zijn’ het primaire doel is en niet het najagen van wonderen om deze te kunnen begrijpen en eventueel zelf toe te kunnen passen. Prins Loebovedsky ontmoet in Centraal-Azië een oude man, een Hindoe, die hij nog nooit eerder heeft ontmoet en die de Prins desondanks met zijn lievelingskoosnaampje ‘Gogo’ aanspreekt en dat alleen (60 jaar gelden!) werd gebezigd door zijn moeder en kinderjufrouw en sindsdien nooit meer werd gebruikt. De prins vraagt aan de oude man; Wie bent u dan toch dat u mij zo goed kent?” De oude man antwoord: “Wat kan het op dit moment betekenen te weten wie ik ben en wat ik ben? Is het mogelijk dat nog steeds die nieuwsgierigheid in je leeft die er de oorzaak van is dat al die inspanningen van je gehele leven geen enkele vrucht hebben opgeleverd? Is het mogelijk dat deze nieuwsgierigheid nog zó sterk in je is dat je je, zelfs in dit ogenblik , met je gehele wezen kunt overgeven aan de ontraadseling van dat feit – hoe ik weet wat ik weet –, met als enige doel aan jezelf te verklaren wie ik ben en hoe ik je herkend heb?” “Ja, vader, u hebt gelijk, zei ik, “wat voor belang heeft het voor mij wat er buiten mij gebeurt en hoe het gebeurt? Ik ben van veel wonderbaarlijks getuige geweest, maar wat heeft mij dat verder gebracht? Ik weet alleen maar dat alles nu leeg in mij is, en ik weet ook dat die leegte er niet zou hoeven te zijn als ik niet in de macht was van die innerlijke vijand, zoals u zei, en als ik mijn tijd had gebruikt voor het bestrijden van die vijand, in plaats van hem te verdoen aan de bevrediging van die nieuwsgierigheid voor alles wat er buiten mij gebeurt.” Prins Loebovedsky verteld dat hij nog maar drie jaar te leven heeft. Gurdjieff schrijft aan het begin van dit hoofdstuk dat de prins zijn essentievriend is. Verder weten we dat Gurdjieff zegt dat de essentie moet sterven, zaad af worden, wil het ‘zijn’ groeien. Het is dus heel goed mogelijk dat Gurdjieff het bij monde van prins Loebovedsky over zichzelf heeft, over zijn essentie. En het wonderbaarlijke, het paranormale, ligt dus in wezen niet buiten jou maar in het scheppend vermogen van je onzichtbare ‘Ik’ of wezenskern waarin we geschapen zijn naar het beeld en gelijkenis van God. ‘Ik Ben’ de alfa en de omega, het begin en het einde.

Tsenne Kikke Gepost op: 2/08/2015 14:00:28
Tsenne Kikke

Zeer goede tekst met interessante meerwaarden! Toegegeven: het paranormale is een heel moeilijk, maar tegelijkertijd boeiend thema. Ikzelf sta voor zeer veel dingen open, maar ik kan mezelf niet verlagen door dingen zomaar klakkeloos van stervelingen over te nemen: hoe boeiend de verhalen ook mogen zijn. Veel mensen zijn zowel licht- als goedgelovig én bovendien sterk beïnvloedbaar, zonder zich ervan bewust te zijn. James Randi is de grootste scepticus van de gehele wereld. Hij moet wel, schreef ik reeds eerder, want hij houdt zich bezig met het ontmaskeren van verschillende helderzienden, mentalisten, mediums, paragnosten en andere 'zwendelaars'. Anderzijds betaalt hij een paragnost 1 miljoen dollar, indien de persoon kan bewijzen dat hij/zij daadwerkelijk over de krachten of over de gaven beschikt die hij/zij voortdurend rondbazuint.

Randi is breeddenkend: de proefpersoon moet niet voor 100% slagen, want dat zou misschien onmenselijk zijn: 60% is al meer dan genoeg. Tot op heden heeft nog niemand die cheque van 1 miljoen dollar komen ophalen... - en, natuurlijk zal dit nooit geschieden.

Reageer


Opgelet: momenteel ben je niet ingelogd. Om onder jouw eigen naam te posten kun je hier inloggen.

Mijn naam:
Mijn e-mail adres:
Mijn commentaar:
Verificatie:
Typ de code hierboven in:


School voor ontwikkeling van De Innerlijke Mens


Adverteer op Spiritualia
Adverteren
Zoek&Vind
Meer
Spiritualia
Contact
Copyright © 2008-2025 Spiritualia. Alle rechten voorbehouden. | Privacy Statement | Gedragscode | Algemene Voorwaarden | Auteursrecht