Met Kerstmis wordt door christenen de geboorte van Jezus Christus gevierd. Hoewel Pasen, theologisch gezien, veel belangrijker is, wordt buiten de Liturgie het kerstfeest in het Westen veel nadrukkelijker gevierd. De hedendaagse stervelingen doen dit door, onder andere, geschenken voor elkaar te kopen, een kerstboompje op te zetten, om lekker eten klaar te maken en om in alle gezelligheid samen te komen. We geven, naar het schijnt, gemiddeld 27,5 euro per man uit aan het feestmaal.
Op 6 januari wordt er dan elk jaar Driekoningen, Epifanie, of Openbaring van de Heer, gevierd. 'Solemnitas Epiphaniae Domini' in het Latijn. Dit, ter herdenking van de drie Wijzen uit het Oosten. In de katholieke liturgie in België en Nederland wordt het hoogfeest van de Openbaring van de Heer op de eerste zondag na 1 januari gevierd indien 6 januari op een werkdag valt. Rond die periode lopen verkleedde kinderen rond om bij de mensen tijdens hun gezang allerlei dingen op te halen: vooral snoep, en vandaag de dag: hopelijk een beetje geld.
Maar, nergens vermeldt de evangelist Matteüs in zijn geboorteverhaal dat er precies drie Wijzen of Koningen zijn. Matteüs 2:1-18 vermeldt wel het verhaal van de Wijzen (let op de meervoudsvorm) die het Kerstkind kwamen bezoeken. In de latere kerstverhalen - reeds bij Origenes in de 3e eeuw - zijn er drie van gemaakt, wellicht omdat de Wijzen drie geschenken aanbieden: goud, wierook en mirre. De Wijzen zijn in de volksverhalen en bij Tertullianus koningen geworden, die reisden per kameel. Sedert de 8e eeuw weet men dat hun namen Caspar, Melchior en Balthasar waren.
Alles wat wordt geboren, moet op een dag sterven. Jezus dus ook. Zijn doodsstrijd duurde zes uur, van 's ochtends negen tot 's middags drie uur (in die tijd heette dat het derde tot het negende uur van de dag). Jezus uitte tijdens die zes uren verschillende zogenaamde kruiswoorden. Omstreeks het middaguur 'viel er duisternis over het hele land, die drie uur aanhield' (Matt. 27:45). Toen Jezus na het uiten van "Het is volbracht" stierf en de geest gaf, vond een aardbeving plaats, die alleen door de evangelist Matteüs vermeld wordt, waarbij 'de graven werden geopend en de lichamen van veel gestorven heiligen tot leven werden gewekt' (Matt.27:52).
Volgens een onderzoek, waarvan de uitslag in het vakblad 'International Geology Review' verscheen, zou Jezus op vrijdag 3 april in 33 na Christus zijn gestorven. Hij werd dus naar het schijnt 33 jaar oud. Beter zou geweest zijn: 3/3/33, numerologisch gezien dan. De onderzoekers bundelden geologische verslagen, astronomische gegevens en oude teksten in een poging de correcte datum van Jezus' overlijden vast te leggen.
Jefferson Williams, geoloog bij Supersonic Geophysical, en zijn collega's van het Duitse 'Research Center for Geoscience', bestudeerden de grond rond het strand van Ein Gedi Spa aan de Dode Zee. In de diepste lagen van het sediment ontdekten ze bewijsmateriaal van twee aardbevingen. Dat er zich een grote aardbeving voltrok in 31 na Christus was al eerder bekend, maar uit de sedimentlagen bleek dat er tussen 26 en 36 na Christus een tweede aardbeving moet geweest zijn.
Volgens Williams voltrok de tweede aardbeving zich in de jaren toen Pontius Pilatus praefectus van Judea was en is dit de aardbeving waarover Mattheus het in zijn evangelie heeft. Williams voegt er aan toe dat de datum van overlijden van Jezus Christus al eerder vrij precies bepaald was, maar dat het jaartal onduidelijk bleef.
Mattheüs, Hoofdstuk 27 - Verzen 45-54: Vanaf het zesde uur viel er duisternis over het hele land, tot aan het negende uur. Rond het negende uur riep Jezus met luide stem uit: ‘Eli, Eli, lema sabachtani?’ Dat betekent: Mijn God, mijn God, waarom hebt U Mij in de steek gelaten? Sommigen die daar stonden, hoorden dat en zeiden: ‘Hij roept Elia.’ Meteen rende een van hen weg om een spons te halen, doopte die in wijn, stak hem op een rietstok en wilde Hem te drinken geven. Maar de anderen zeiden: ‘Niet doen! Laten we eens kijken of Elia Hem komt redden.’ Maar Jezus schreeuwde opnieuw luidkeels en gaf de geest. Op dat ogenblik scheurde het voorhangsel in de tempel van boven tot beneden in tweeën. De aarde beefde, de rotsen spleten uit elkaar, de graven gingen open en de lichamen van veel heiligen die ontslapen waren, werden tot leven gewekt. Toen Jezus zelf tot leven was gewekt, kwamen ze uit de graven en gingen ze naar de heilige stad, waar ze aan velen verschenen. Toen de centurio en zijn mannen, die bij Jezus de wacht hielden, de aardbeving zagen en wat er allemaal gebeurde, werden ze vreselijk bang. Ze zeiden: ‘Werkelijk, Hij was de Zoon van God.’
Een greep uit de aanwijzingen die Williams gebruikte voor de bepaling van het jaartal van overlijden van Jezus:
- Alle vier evangelies en Ab excessu divi Augusti (de Annalen, of Jaarboeken, van Publius Cornelius Tacitus, die leefde van circa 56 tot 117 Na Chr.) zijn het erover eens dat de kruisiging van Jezus Christus gebeurde tijdens de prefectuur van Pontius Pilatus in Judea2
- Alle vier evangelies zeggen de kruisiging van Jezus Christus op een vrijdag was2
- Alle vier evangelies zeggen dat Jezus Christus een paar uren vóór het begin van de Joodse Sabbat (het vallen van de 'vrijdag'avond) stierf2
- De synoptische evangelies (Mattheus, Markus en Lucas) wijzen erop dat Jezus vóór het vallen van de avond op de 14de dag van de maand Niesan (die met maart of april overeen komt) stierf, net vóór het begin van het Pesach
Uit deze aanwijzingen, samen de Joodse kalender en astronomische data, concludeerden de onderzoekers dat de best mogelijke sterfdatum van Jezus Christus 3 april 33 is.
Er is mogelijk nog een andere aanwijzing in de canonieke evangelies die deze theorie zou kunnen ondersteunen. Drie evangelies hebben het bij de kruisiging van Jezus Christus over een duisternis die valt tussen 12 en 15 uur. Volgens Williams kon de duisternis het gevolg geweest zijn van een zand- of stofstorm. Williams gaat nu kijken of er in de bodemmonsters van Ein Gedi Spa daar sporen van terug te vinden zijn.
Wat die kruisiging betreft..., daarover lees je soms grappige dingen. Zo schreef Tim de Enchanter in zijn blog: "Of Jezus stierf aan een kruis of aan een paal blijft een nevenkwestie in de Bijbel. Het is sowieso een vreemd fenomeen dat gelovigen het foltertuig van hun messias als decoratie gebruiken. Stel je voor dat Jezus zijn einde vond op de elektrische stoel en de volgelingen nu met zo'n elektrische stoel rond hun nek liepen? Of dat hij verdronken was en men koos om een aquarium vooraan in de kerk te zetten? Alles ter nagedachtenis. Het had zomaar gekund..."
Wat het christelijke ritueel betreft... Op maandag 29 maart 2010 publiceerde ik het bericht, getiteld: 'Over Ritueel Kannibalisme en over een Chinees die hersenen opeet' - en eindigde met de woorden: "Maar laten we het postulaat van Isaac Bonewits, de auteur van 'Ware Magie' even onder de loep nemen. In de kerk eet de persoon, die ter communie gaat, een stukje brood in de vorm van een hostie waarvan men gelooft dat het 'het lichaam van Christus' is. Bovendien drinkt de priester wijn, waarvan men gelooft dat het het bloed van diezelfde Christus is. Daarbij worden de woorden "neem en eet want dit is mijn lichaam, neem en drink want dit is mijn bloed" opgezegd.
Volgens Bonewits is dit een duidelijk voorbeeld van 'ritueel kannibalisme'... Wat is jouw mening daarover?"
Weet, dat alles dé betekenis verkrijgt, die je er zélf aan geeft ... 7 miljard stervelingen = 7 miljard mogelijke betekenissen. En, wie onder hen kent het juiste antwoord. Jij ook?...
