Eén kind kan zich vergissen, maar indien miljarden kinderen in de wereld het beamen, dan kunnen ze toch niet allemaal verkeerd zijn, nietwaar? Anders gezegd: Sinterklaas bestaat écht!
In wezen heeft een zeer klein kind geen fotografisch bewijsmateriaal nodig om het geloof van alle volwassenen over het bestaan van een Kerstman of Sinterklaas klakkeloos over te nemen. En, van zodra datzelfde kind zo’n aangekleed personage in levende lijve ontmoet, is het er dubbel van overtuigd en neemt er zelfs dolgraag de Paashaasde Kerstman en de Ooievaar bij.
Het brein: wat men erin stopt, komt er ooit uit, zelfs 50 jaar later, bijvoorbeeld.
Voor elk opgroeiend kind zijn volwassenen goden, omdat elk kind in de veronderstelling leeft dat elke volwassene wel weet waarover hij, of zij, spreekt. Anders gezegd: een kind kan men alles wijsmaken – en, zolang men een valse overtuiging onderweg – tijdens het opgroeien - niet wegneemt, blijft het ermee rondlopen, tot in de latere jaren van volwassenheid.
Wat de Paashaas, de Kerstman en Sinterklaas betreft: daarmee wordt vrij snel korte metten gemaakt, want men kan als ouder niet blijven cadeautjes aankopen tot op de dag dat die mens, als ouderling, op zijn sterfbed ligt.
Wat dingen, zoals een godheid, goden, ufo’s, buitenaardse wezen, enzovoorts, betreft, liggen de zaken anders. Het kind, dat tot een volwassene is uitgegroeid, blijft met de dingen uit de jeugdjaren in het hoofd rondlopen, omdat het zich met een gedachte steevast heeft vergroeid.
Geen mens heeft foto’s als bewijs nodig vooraleer geloof te hechten aan het bestaan van de een of andere godheid. Zelfs in het Oude Rome, Griekenland, Egypte, Assyrië, Babylonië, en zo meer, was dit reeds een geval. Een tekening, of muurschildering volstond al.
Jarenlang tracht men, met behulp van dezelfde uitgangspunten, het bestaan van ufo’s, en aliens aan anderen van kindsbeen af op te dringen. Toegegeven: met het nodige resultaat. Wereldwijd zijn er veel meer mensen, die aan buitenaardse wezens, die onze planeet bezoeken, geloof hechten dan er mensen zijn die het bestaan van de een of andere Haïtiaanse Voodoogod aanvaarden.
Eerder dit jaar deed het boek ‘Area 51: An Uncensored History of America's Top Secret Military Base’ van Annie Jacobsen, enorm veel stof oplaaien, zowel langs de zijde van de sceptici als van de kant van de ufo-gelovigen.
In dat boek beweerde Annie, bijvoorbeeld, dat de beruchte Roswell-crash van 1947 in werkelijkheid een Russische spionagevliegtuig was dat was neergestort. Het werd door Josef Stalin naar de Verenigde Staten gestuurd, en bestuurd door ‘Alien-achtige kinderen’, gecreëerd door niemand minder dan de beruchte nazi-arts Josef Mengele, met de enige bedoeling om massale paniek te veroorzaken omtrent een buitenaardse invasie.
Het verhaal is wel volledig gebaseerd op een anonieme bron, zonder een spoor van bewijs. UFO-enthousiastelingen, die wat documentatie willen die hun overtuigingen versterken, zullen misschien liever de voorkeur geven aan het recent verschenen boek van journalist Leslie Kean's, getiteld: ‘UFOs: Generals, Pilots and Government Officials Go on the Record’. Hij geeft toe dat 95% van alle ufo-verhalen leugens zijn, gebaseerd op fantasie, maar hij tracht – op zijn manier – het bewijs te leveren dat de overblijvende 5% wel degelijk op waarheid berusten.
Enerzijds was het een slimme zet, maar anderzijds staat er in Leslie’s boek niet afgedrukt dat de ufo’s vanuit de ruimte op Aarde zijn gekomen en bestuurd werden door aliens. Het enige dat ze tracht te bewijzen is dat er ongeïdentificeerde vliegende voorwerpen in de lucht werden waargenomen.
21 jaar lang een Belgische leugen ...
De wereldberoemde foto van de driehoekige ufo met verlichte hoeken, die op 4 april 1990 in de Luikse gemeente Petit-Rechain genomen werd door een 20-jarige arbeider, is wel degelijk een vervalsing. Het gefotografeerde voorwerp was in werkelijkheid niet meer dan een maquette in piepschuim…
Eind 1989, en in 1990, werden een hele reeks meldingen gedaan van vreemde voorwerpen in het Belgische luchtruim. Geïnspireerd door al die waarnemingen in Eupen, zoals die van november 1989, maakte Patrick Maréchal een klein model van de beroemde driehoek, met een klein lichtje op elke hoek en een centraal, rood geverfd lichtje – en, de beruchte foto van de ufo werd verspreid.
De kleurendia die hij van dat model in april 1990 maakte, belandde in de handen van de Belga fotograaf Guy Mossay, in feite bij toeval. Patrick Maréchal maakte het model, van de algemeen bekende ‘Belgische Driehoek’, om indruk te maken op zijn collega’s, maar hij ‘vergat’ dat kleine detail te melden toen hij de dia overhandigde aan Guy Mossay.
Hoe Patrick Maréchal de wetenschappelijke gemeenschap voor de gek kon houden met een simpel model is nu ook een mysterie. Professor Emeritus Auguste Meessen is niet onder de indruk omdat, voor hem, de lichten op elke hoek van de driehoek - zichtbaar op de welbekende afbeelding - veel te complex zijn om niets meer te zijn dan kleine lampjes afkomstig van een zaklantaarn.
Verschillende onderzoekers en specialisten, onder meer van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA, hebben de foto bestudeerd in een poging om het raadsel op te lossen. Maar niemand van hen slaagde erin het bedrog aan het licht te brengen.
Nu – 21 jaar later - geeft de fotograaf uiteindelijk toch toe dat het gaat om een vervalsing ging. “We hadden nooit gedacht dat de foto de fabriek zou verlaten waar we werkten. Het beeld ging echter een eigen leven leiden en toen hebben we het maar zo gelaten.”
Y
AREA 51
Area 51 is een gehieme militaire basis van de Amerikaanse luchtmacht en heeft als locatie de Nevada woestijn ten noorden van Las Vegas. De basis is dichtbij bij het kernwapen testgebied van Nevada gelegen waar vele kernproeven hebben plaats gevonden.
De naam Area 51 komt van het referentienummer van het vakje waarin het op de kaart terug te vinden is. De officiële naam is ‘The Groom Lake Test Site’, ook wel 'Dreamland' genoemd.
Area 51 werd gebouwd in 1955 en ingezet als een testgebied voor het pas ontwikkelde U-2 spionagevliegtuig. Dit vliegtuig werd onder andere ingezet tegen het voormalige Rusland. Vanuit dit vliegtuig konden op grote hoogte foto’s worden gemaakt. Maar het neerhalen van één U-2, met piloot Gary Powers, deed de Amerikanen beseffen dat het niet meer verantwoord was om deze vluchten voort te zetten.
Vanaf 1955 werd Area 51 voortdurend uitgebreid en gebruikt voor de ontwikkeling van verschillende geheime ‘Black Projects’. Deze ‘Black Projects’ bestonden uit het ontwikkelen en testen van nieuwe geavanceerde militaire vliegtuigen, zoals de SR-71 Blackbird, de F-117 Nighthawk Stealth Fighter en de B-2 Stealth bommenwerper. Andere Black Projects zijn onlangs in de openbaarheid gekomen, zoals de Aurora Stealth straaljager, uirgerust met het zogenaamde. scramjet technologie. Hierdoor is het voor Aurora mogelijk snelheden te ontwikkelen die voor gewone militaire straaljagers onmogelijk zijn. Met onbemande vliegtuigen word op Area 51 ook geëxperimenteerd. De basis wordt streng bewaakt en is voor buitenstaanders niet toegankelijk.
Area 51 is ook gebruikt om geheime militaire projecten en technologie - zoals satellietonderdelen - te begraven. Hiermee wilde men voorkomen dat deze projecten zouden uitlekken Er wordt ook vaker gesproken over ingangen naar onder de grond gelegen gebieden die vanuit satellietfoto’s te zien zijn.
Area 51 is in het verleden door UFO onderzoekers vaak genoemd als locatie waar de Amerikaanse overheid buitenaardse intelligente wezens verborgen zou houden, maar dat is door de Amerikaanse overheid altijd met klem ontkend. Echter is dit natuurlijk nooit voldoende geweest om deze theorie volledig te ontkrachten.
Verschillende mensen hebben beweerd kennis te hebben die Area 51 complottheorieën zou ondersteunen. Onder hen bevindt zich Bob Lazar, die in 1989 beweerde dat hij bij Area 51′s S-4 werkte waar hij contractueel zou zijn uitbesteed voor werkzaamheden aan een buitenaards ruimteschip dat de Amerikaanse regering in haar bezit zou hebben, maar Lazar is niet de enige: In een Dreamland documentaire uit 1996, geregisseerd door Bruce Burgess, zat een interview met een 71 jaar oude ingenieur die beweerde dat hij als voormalige medewerker bij Area 51 tijdens de vijftiger jaren aan een ‘vliegende schijf simulator’ had gewerkt, die zou zijn gebaseerd op een schijf uit een neergestort buitenaards toestel. Dit apparaat zou dan gebruikt geweest zijn om Amerikaanse piloten te trainen.
Of er op Area 51 werkelijk aliens zijn, of waren te vinden, is niet duidelijk, en de kans is groot dat we hier ook nooit een sluitend antwoord op zullen krijgen. Toch niet vanuit 'Droomland'. Echter, de aanhoudende stroom van geruchten hieromtrent is - naar het schijnt - voor de ufologen meer dan voldoende reden voor een plek in het zogenaamde ‘Cygnus Mysterie’, waarvan hieronder een YouTube-filmpje.
