Dossier Zelfkennis: Waarom vasten, diëten en zoveel meer, soms zo moeilijk is

Aan Zelfkennis doen, zijnde het 'leren kennen van jou Zelf, is het eveneens belangrijk om meer aan de weet te komen over jouw lichaam en de werkzaamheden van jouw brein.
door Tsenne Kikke - maandag 11 november 2024 7:21

Beste eclecticus,

Jouw lichaam is het verlengde van jouw brein; met als gevolg, dat jouw brein er volledige controle over heeft. Dit moet wél! Stel je maar eens voor dat het instinctieve deel van jouw brein jou instrueert: "Nu moet je met jouw voet op de rem duwen!", en jijzelf - in plaats daarvan - à volonté meer gas geeft...

En, van zodra je ooit - diep in jezelf beseft - in welke mate jouw brein enkele nanoseconden vooraleer jij het weet jou doet handelen, zal je misschien kunnen inzien in welke mate de kwaliteit van de inhoud ervan primordiaal is. Ziekelijke, of bezorgde gedachten, kunnen het lichaam ziek maken, gewoonweg omdat dat lichaam 'de bevelen', of instructies van de hersenen opvolgt. Weet daarbij ook dat een gedachte van vandaag de oorzaak kan zijn van een symptoom die zich een jaar later manifesteert. Anders gezegd: gevolgen hebben oorzaken, die jijzelf in het verleden kunt hebben gercreëerd...

Inleiding

De inhoud van jouw brein zorgt ook voor jouw identiteitsgevoel. Wie je bent, of denkt te zijn, werd vanaf jouw eerste levensjaren door de inhoud van jouw brein gevormd. Om die reden was - vanaf de dag dat je in de wieg lag - de omgeving waarin je terechtkwam zo levensbelangrijk. Stel je maar eens voor, dat je in een omgeving werd geplaatst van Haïtianen die aan voodooisme doen - of, dat je in de een of andere indianenstam uit het Amazonegebied was opgegroeid - of, tussen de Berbers in de Sahara.

En, het brein van de jonge Haïtiaan, krijgt andere zaken ingelepeld dan het Amazonekind en de piepjonge Berber. Nu besef je misschien al te meer waarom de inhoud van jouw brein zo sterk van die van anderen verschilt, en waarom je geen Berbers spreekt maar wél Nederlands; waarom je in een bepaalde godheid gelooft en geen begrip hebt van de plaatselijke junglegeesten die over het Amazonewoud regeren, en zo meer.

Net als ieder ander levend wezen uit het mensen-, dieren- en plantenrijk ben je door jouw omgeving geconditioneerd. En, indien de gehele mensheid ooit een hoger niveau van bewustzijn bereikt - laten we zeggen: binnen een duizendtal jaren - kunnen er zich geen godsdienstoorlogen, noch andere gewelddadigheden op deze planeet Aarde voordoen - gewoonweg dankzij begrip, inzicht, respect, verdraagzaamheid, het ontbreken van godsdiensten, en zo meer. Anders gezegd: goden, gemaakt naar het beeld en gelijkenis van mensen, zullen dan geen vat meer hebben op de menselijke verbeeldingswereld.

Op de vraag "Wie ben ik?" kun je dus gerust antwoorden: "Ik ben niet enkel en alleen het product van de inhoud van mijn brein, maar tezelfdertijd mijn brein én de inhoud ervan."

Anders gezegd: indien je een onderdeel onderzoekt - zoals jouw brein, of jouw lichaam, los van elkaar, moet je te allen tijde met het geheel rekening houden. Nog anders uitgedrukt: een brein zonder inhoud, of met weinig inhoud, zoals bij wolfskinderen, bijvoorbeeld, is geen volwaardig brein. Elk onderdeeltje van jouw hersenen is dus even belangrijk als de hersenen in hun geheel. En, brein + lichaam - dat ben jij, nietwaar? Niet waar, natuurlijk - want, los daarvan kun je véél meer 'Zijn'. Om dat ooit te beseffen, moet je wel aan Zelfkennis gaan doen, gebaseerd op 'het Kennen van het Zelf'.

Vergelijk jezelf met het gedrag van licht. Je bent zowel één grote golf (een onnoemelijke veelheid deeltjes, of 'ikjes'), als een losstaand deeltje op zichzelf (eenheid).

Zoals je weet, bestaan er tientallen verschillende menstypen. Zo ageert een menstype 1.1.2.3 via de zintuigen op binnenkomende prikkels op een totaal andere manier dan een 1.1.3.2. Alles hangt af van welke delen van het brein overheersen. Op een rudimentaire manier uitgebeeld, geeft onderstaande illustratie een klein idee van hetgeen ik al jarenlang tracht over te brengen, en er zelden in ben geslaagd. :-)

Misschien lijkt de tekst onder de illustratie op het eerste zicht ingewikkeld, maar in wezen hoef je slechts hetgeen bij menstype-1 vermeld staat te lezen, omdat 99% van de mensen die je kent - of, ooit nog in jouw leven zult ontmoeten, er deel van uitmaken. Zelden zul je menstypen-2, -3, -4, et cetera tegenkomen - en, zelfs indien het geschiedt, zullen jullie aan elkaar weinig of niets hebben, gegarandeerd. Gewoonweg omdat er geen punten van overeenkomst zijn.

Het probleem is, dat er - zelfs in de wereld van Zelfkennis - talrijke mensen zijn die alsmaar op zoek zijn naar 'wetenschappelijke bewijzen', vooraleer ze de luiheid van hun eigen denken en het gemis aan 'doen' kunnen overwinnen. Het is dan voor enkelingen - meestal rond hun 70ste verjaardag - dat ze er op een filosofische manier aan gaan denken om al de verzamelde gegevens dan toch maar eens te gaan toepassen. Met andere woorden: als het véél te laat is. Ze waren op zoek naar het Zwaard of de Heilige Graal, vonden het, maar deden er niets mee. Een Gurdjieff zou mededogen met hun hebben gehad.

AGRP-neuronen

Als uitgangspunt trachtte ik te beweren dat je in wezen jouw brein bent, waarvan jouw lichaam slechts het verlengde is. Een brein heeft nu eenmaal een lichaam nodig, teneinde zich te kunnen voortbewegen, informatie via de zintuigen op te doen, gevoed te worden, zichzelf voort te planten, en zo meer.

Dat lichaam moet dus ook worden gevoed, via (1) eten en drinken, (2) de lucht die we inademen en (3) de prikkels die we via de zintuigen opdoen.

Wanneer je honger hebt, kun je door een heel humeurig gevoel worden overvallen. Mensen die vasten, of een speciaal dieet volgen, kunnen daar zeer goed over meespreken.

Ook hier zijn het de hersenen die boodschappen naar het lichaam uitzenden. Amerikaanse wetenschappers hebben ontdekt dat zogenoemde 'AGRP-neuronen' in het brein voor dit vervelend hongergevoel zorgen. In wezen zeggen de hersenen in die momenten dat er een tekort is aan energie.

Om dit aan te tonen, deden de onderzoekers verschillende experimenten met muizen. Zo lieten ze hongerige diertjes eerst kiezen tussen een gel met een aardbeien- of een sinaasappelsmaakje. Ze hadden toen nog geen voorkeur voor één bepaalde smaak. Dit veranderde toen de onderzoekers de AGRP-neuronen hadden aangezet terwijl de muizen van één van de twee smaken aan het proeven waren. De diertjes kregen toen een sterke afkeer voor de smaak.

Dit effect hadden de neuronen ook op de plekken waar de muizen kwamen. De dieren vermeden plekken waar de AGRP-neuronen actief waren en brachten hun tijd liever door op plekken waar die neuronen waren uitgeschakeld.

Bij mensen worden deze AGRP-neuronen aangezet wanneer ze een energietekort hebben. Aangezien het bij veel diëten de bedoeling is dat je minder eet dan je verbrandt, leidt dit vaak tot trek. Naast het feit dat je dus honger hebt, krijg je er door deze neuronen ook nog een vervelend gevoel bij. Om dit te compenseren, grijpen mensen alsnog naar een snack om van dit onaangenaam gevoel af te geraken.

Anders gezegd: in wezen zorgen gewone neuronen ervoor dat bij hongergevoel het eten beter smaakt. AGRP-neuronen doen net het tegenovergestelde: ze zorgen ervoor dat we ons hongergevoel als negatief ervaren. Het is een iets, dat reeds bij de holbewoners bekend stond. In die tijd instigeerde hongergevoel de impuls om eten te gaan zoeken, of om op jacht te gaan. Van zodra het lichaam daarop reageerde zwegen deze neuronen een tijdlang, totdat het brein inzag dat er aan de fysiologische behoefte niet werd voldaan, om dan opnieuw deze nare signalen naar het verlengde ervan - zijnde: het lichaam - uit te sturen.

Belangrijk hier is te beseffen dat het vooruitzicht van eten de werkzaamheden van de AGRP-neuronen uitschakelen.

Dit verraste de onderzoekers in eerste instantie, maar dat bleek uiteindelijk toch logisch te zijn. Ook dieren moeten namelijk de negatieve gevoelens niet koppelen aan eten. Daarom moeten de neuronen uitgeschakeld zijn vooraleer het dier gaat eten. Anders krijgt het juist een afkeer voor het voedsel, zoals de onderzoeker lieten zien in het experiment met de muizen.

Bij mensen?

De onderzoeksgroep van Sternson wil nu onderzoeken of het mogelijk is om in te grijpen in de werking van de AGRP-neuronen. De neuronen waren door licht aan- of uitgezet, dat via een implantaat in het brein van de muis terecht kwam. Voor ingrijpen bij mensen, zodat het misschien mogelijk is een dieet langer vol te houden, zullen de onderzoekers natuurlijk een andere methode moeten vinden.

Anderzijds duidt dit ook op het feit dat het geheel van de hersenen zélf niet over een bewustzijn beschikt. Wél kan het voorste deel, de twee andere delen 'bedriegen', of 'bedotten'. In dit geval: indien het deel vooraan de twee andere delen wijsmaakt 'ik ga op zoek naar eten', zwijgen ze voor een tijdje...

Natuurlijk werkt dit niet altijd. Zo kan het voorste deel zich ervan 'bewust' zijn dat er een ledemaat, zoals een arm of been ontbreekt, en die boodschap aan de twee andere delen doorgeeft, toch zullen de fantoompijnen blijven bestaan. Een brein kan op zijn geheel niet denken, vermeldde ik reeds elders.

Dus, met woorden communiceren lukt niet altijd - gewoonweg, omdat de twee andere delen eerder op beelden responderen. Daarom werkt het experiment met de spiegel bij fantoompijnen - waarover ik het reeds heb gehad - soms zo goed.

Werken beelden altijd? Je mag van een tafel dromen, waarop tientallen lekkere gerechten tentoongesteld staan, toch zal jouw honger niet overgaan. Houd dus ook rekening met de hongerige bewoners in jouw darmen, waaronder jouw bacteriën. Ze zullen blijven 'kriebelen'.

Nogmaals: indien je een onderdeel onderzoekt, moet je altijd met het geheel rekening houden. Maar, ben jij een geheel - of, nu de ene en dan weer de ander?...

Samengevat:

- 1) Je hebt een brein en een lichaam, maar jij bent dat brein en lichaam niet, tenzij je jezelf ermee blijft identificeren.

- 2) De kwaliteit van de inhoud van jouw hersenen is primordiaal. Indien nodig: vervang onheilzame gedachten door heilzamere. Weet daarbij ook dat het merendeel van jouw gedachten niet de jouwe zijn. Die heb je niet bewust gedacht, maar ze zijn automatisch opgedoken.

Tussen haakjes: Nu heb je wel mechanische gedachten waarvan je denkt dat ze 'bewust' zijn, zoals: "Waar zijn mijn pantoffels?" - "Wat gaan we vanavond eten?" - "Zal ik gaan werken, of blijf ik thuis vanadaag?", en zo meer.

- 3) In het zopas vermeld voorbeeld schakelt het vooruitzicht van eten de werkzaamheden van de AGRP-neuronen uit. Hetzelfde geldt voor heel veel andere zaken! Jouw hersenen worden wel degelijk door gedachten, fantasieën, dagdromen, et cetera overspoeld, maar nogmaals: op zichzelf denkt het brein niet. Je kunt het dus van alles wijsmaken. Zelfs de gedachte van het vooruitzicht om straks een sigaret op te steken, zorgt ervoor dat je op dit moment geen behoefte aan die sigaret hebt. Natuurlijk kan je - dankzij (zelf)hypnose - jezelf ook heel veel wijsmaken.

Een ander voorbeeld is: begin januari geef je aan jouw hersenen de belofte dat je op het einde van het jaar op reis zult gaan, onder voorwaarde dat ze jou met die gedachten tijdelijk met rust laten.

Ook hier moet je met beelden werken. Loop eens een reisagentschap binnen, en haal er een kleurrijke brochure op. Natuurlijk hoef je niet op een latere datum op reis te gaan - want, de bedoeling was dat de gedachten jou de gehele tijd met rust lieten.

Nota bene: eigenlijk zou je ook gevoelens vanuit het middenverdiep aan die beelden moeten toevoegen, maar welke mens kan dat?...

- 4) Telkenmale je een onderdeel van jezelf aan het analyseren bent, werd er hierboven aangeraden om te allen tijde met jouw geheel rekening te houden.

- 5) Boven en beneden scheppen het middenste. Nogmaals: communiceer met de twee achterste helften - die, tussen haakjes verbonden zijn met het middelste en onderste deel van je lichaam - in beelden. Maar doe dit wél bewust. Dus niet in een soort van slaap- of trancetoestand, zoals die men in bepaalde geleide meditatietechnieken gebruikt - want, die wiegen jou in een nog diepere slaap. Tenslotte is het de bedoeling dat je bewuster wordt en dus wakkerder.

Pijn? Ga IN de pijn!

Een extraatje, speciaal gericht aan mensen, die aan chronische pijnen lijden...

Indien je de gehele tekst wenst te lezen, klik dan op deze link... - en, hopelijk heb je iets aan dit blogberichtje gehad, beste eclecticus.

"Vind mensen, die in zichzelf zowel de motivatie als de aangeboren drijfveer hebben om aan hun Innerlijke Zelf te werken, en we zullen hen gidsen."

- DIMschool vzw, de énige gespecialiseerd in Zelfkennis, zijnde: het kennen van het Zelf -
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

En, voel jij je geroepen om Spiritualia te sponsoren?
Klik dan op deze link. Alvast bedankt!

Overschrijven kan ook via: IBAN: BE22 7795 9845 2547 - BIC: GKCCBEBB

- Indien je zo'n (bak)steentje bijdraagt, ook eventueel via een aankoop of een Zoek&Vind abonnement, mogen we jouw naam hieronder publiceren? Laat het ons weten! -