Wat diersoorten betreft, ging Nikola Tesla's (1856-1943) aandacht vooral uit naar duiven. In zijn laatste levensjaren ging de Servisch-Amerikaanse wetenschapper naar het schijnt met duiven praten. Hij zocht ze elke dag op in het park, en als er eentje gewond was, nam hij hem mee naar huis om hem te verzorgen.
Tesla zei zelf over zijn liefde voor duiven: "Ik heb jarenlang duizenden duiven gevoerd, maar van eentje was ik erg onder de indruk. Een fraaie vogel, wit met lichtgrijze vleugelpunten. Deze duif was anders. Het was een vrouwtje. Ik hoefde maar aan haar te denken, of haar te roepen, of ze kwam aangevlogen. Ik hield van die duif, zoals een man van een vrouw houdt. Ze gaf mijn leven zin."
"Op een morgen landde die witte duif in mijn raam. Ik gaf haar wat te eten. Ze wilde me laten weten dat ze stervende was. Uit haar ogen schoten lichtflitsen. Ik had nog nooit zoveel licht in de ogen van een wezen gezien, als in de ogen van die duif."
Over duiven...
Duiven zijn intelligente dieren. Ze kunnen honderden beelden opslaan en ze jaren later herkennen. Tevens zijn zij zich bewust van hun eigen spiegelbeeld, maar nog belangrijker: ze maken gebruik van een zintuig, of zintuigen, waarover wijzelf niet beschikken.
Zoals je weet, kan een duif, die enkel honderden kilometers van zijn hok wordt gelost, zijn weg ernaar toe terugvinden. Hoe dat precies in zijn werk gaat, weet geen mens. Wel bestaan er theorieën over, waaronder het 'intappen op magnetische velden'.
Een tijdlang dacht men zelfs dat duiven in hun snavel ijzerrijke zenuwcellen hebben die bij hun navigeren behulpzaam zouden zijn. Maar die (veronder)stelling werd achteraf op een wetenschappelijke manier ontkracht.
Toch moet ik hier een vreemde anekdote aanhalen...
In 1997 werden 's morgens om 6u30 stipt vanuit Nantes 60.000 postduiven losgelaten om terug te vliegen naar een aantal locaties in Engeland. Het ging over een afstand van rond de 645 km. Duiven kunnen dat aan, maar van die 60.000 bereikten slechts enkele hun eindbestemming. Van al die anderen werd er nooit iets van gezien of gehoord: ze verdwenen gewoonweg.
Nochtans was er geen storm over het Kanaal gesignaleerd, noch werden er woeste tegenwinden of gigantische windstoten gerapporteerd, integendeel: er was sprake van een heldere hemel.
Naar het schijnt werd dat raadsel enigszins opgelost toen bleek dat een Concorde, die vanuit Parijs was opgestegen op weg naar New York, juist boven het Kanaal door de geluidsbarrière ging. Om die reden beweert men dat duiven hun thuis kunnen 'horen', en dat het vliegtuig hun gehoor had verstoord waardoor ze de 'infrasoundgolven' van hun duiventil niet meer konden aanhoren.
Ikzelf betwijfel dit - want, van zodra die Concorde uit het zicht was verdwenen, zouden ze in staat moeten zijn geweest om binnen de enkele minuten of uren terug contact met hun thuis te kunnen maken. Anders gezegd: er dienen andere redenen worden gezocht. Welke?
Wel, die zijn moeilijk uit te leggen. Denk hierbij aan Gurdjieff's woorden "Alles gebeurt!". Net zoals vogels in staat zijn om spontaan - of, noem het vanwege niet beter weten: 'instinctief' - nesten te bouwen, en spinnen webben in elkaar kunnen steken zonder dat ze daarvoor in de een of andere school werden opgeleid. Of, neem een bijen-, mieren- of termietenstaat. Die koninginnen ervan 'weten' - 'mechanische, eierleggende wijfjes' zijnde - hoe ze van nul zo'n staat moeten opbouwen, enzovoorts.
Bij bijen, bijvoorbeeld, zijn het de geslachtloze werkbijen die de raten aanmaken. Dus niet de koningin, noch de darren. Zijzelf kunnen die eigenschap dan ook niet overerven..., doch weten die werkbijen vanaf hun geboorte wat ze moeten 'doen'.
Je kunt er zelfs 'de weg van de zalm' bij betrekken, die zijn weg naar thuis, zijn bron, tracht te bereiken. En, beren 'weten' dit, en staan dan ook op wacht. :-) Hetzelfde geldt ook voor de jaarlijkse vogeltrek, enzovoorts.
Van zodra je dit kunt begrijpen, volgt de vraag: "Wat zorgt er dan voor dat alles gebeurt?"... Ook daarop had Gurdjieff een antwoord; een antwoord, waarvan geen mens het fijne wil van weten. Anders gezegd: het is hier waarop we de weg van Zelfkennis betreden, zijnde: 'het Kennen van het Zelf'.
Tussen haakjes: (niets met het ego, de persoonlijkheden, noch met de ontelbare ikjes te maken).
Nog iets vreemder...
De duivenmelker Tom Roden, toen 66 jaar oud, wilde met zijn hond gaan wandelen en op dat moment zag hij iets vreemds. In de lucht zag hij een duif aankomen. Zijn duif. Hij herkende hem aan de witte staartvleugels. Die duif had hij 5 jaar eerder in Nantes gelost...
Wist je dit over duiven?...
Symboliek
De duif staat symbool voor verschillende dingen:
- Personificatie van de vrede, in tegenstelling tot de raaf. Dit is terug te voeren op het verhaal van Noach.
- Een paartje duiven is het symbool van de liefde. Vaak is dit het attribuut van Venus.
- Het christelijke symbool voor de Heilige Geest, naar de woorden van Johannes de Doper: En Johannes getuigde: ‘Ik heb de Geest als een duif uit de hemel zien neerdalen, en hij bleef op hem rusten.’ (Johannes 1:32).
- De ziel. Op oude schilderijen staat soms een non afgebeeld waarbij een duif uit de mond komt. De ziel verlaat het lichaam. (Zie ook Scholastica).
- Een duif met een flesje in de snavel is het attribuut van Remigius.
Bron: Wikipedia
Nota: Hierboven wordt - zoals gewoonlijk 'ziel' met 'geest' verward. Bij de dood geeft een mens de geest, niet de ziel.
"Vind mensen, die in zichzelf zowel de motivatie als de aangeboren drijfveer hebben om aan hun Innerlijke Zelf te werken, en we zullen hen gidsen."
- DIMschool vzw, gespecialiseerd in Zelfkennis, zijnde: het kennen van het Zelf -
(Interesse?... Laat je niet door jouw ego tegenhouden, indien jij je innerlijk geroepen voelt!)
Voel je je geroepen om Spiritualia te sponsoren?
Het kan al vanaf 1 euro. Meer info, of interesse?.... Klik op deze link.
- Indien je een zelfstandige bent, kan je jezelf gratis via Zoek&Vind aanmelden.
- En, je kunt je ook als eclecticus inschrijven! -
- Iets te melden? Klik op deze link! -