Buiten het gebied van ons gewone, formatorische denken bevindt zich een ongrijpbare kennis dat op dit ogenblik totaal vreemd is aan ons dagdagelijkse denkvermogen, gewoonweg omdat het gebaseerd is op een mechanisch denken. Toch beschikt de mens over het vermogen om boven dat gewone, verstandelijke denken uit te stijgen teneinde een radicale ommezwaai in zijn huidige bewustzijn teweeg te brengen en de dingen die hij eerst als echt aanschouwde nu als een zinsbegoocheling te herkennen. Met andere woorden: de mens beschikt over een specifiek potentieel, maar hij heeft bij zijn geboorte geen enkel garantiebewijs meegekregen. Ideaal zou zijn om dit potentieel in de eerste 25 levensjaren te ontdekken en te ontwikkelen. Anderzijds: beter laat dan nooit. Daarnaast beschikken sommige mensen over een gave, waaronder de gave van redelijk denken, bijvoorbeeld, maar missen dan weer het talent om die gave verder te ontwikkelen.
Dit vermogen om - via meditatie - boven dat verstandelijke denken uit te stijgen, heeft de eigenschap om alle mechanische delen in de mens stil te leggen, opdat hij in tegengestelde richting kan uitgroeien. Die persoon volgt dan niet meer de stroom, die uit de bron via de verschillende hogere werelden én hun watervallen naar beneden vloeit, maar hij is dan in staat om tegen die neerdalende stroom in te zwemmen, terug naar de bron toe. In wezen volgt hij vanaf dat ogenblik de zogenaamde 'weg van de zalm'. Met andere woorden: de allermoeilijkste weg. Het probleem is - als je het als een probleem wenst te vertalen: er is geen andere weg, en je kunt niet rekenen op toeval, noch op de factor geluk. Ook blijft elke vorm van daadwerkelijke hulp van buitenaf achterwege: jij alleen bent in staat jouw weg af te leggen.
Meditatie kan je iets laten beleven dat geen echt beleven is omdat het geen lichamelijke ervaring is. Woorden schieten me te kort om uit te drukken wat niet uit te drukken valt. In wezen is het onmogelijk om iets - laten we er een hogere dimensie bij betrekken - dat onstoffelijks is met woorden te vertalen; woorden, die speciaal - en dus enkel en alleen - ontworpen werden om het stoffelijke te benoemen en niet dat onstoffelijke.
Maar los daarvan is er nog een ander obstakel dat dient opgelost te worden; een obstakel, even moeilijk te beschrijven als het onstoffelijke in woorden te verstoffelijken. Maar, laten we het toch maar eens even proberen.
Stel, dat je op de planeet Mars belandt en dat je er zo'n groen marsmannetje ontmoet. We gaan zelfs een stap verder - gewoonweg om het je iets gemakkelijker te maken, namelijk: je spreekt de taal die men op Mars spreekt. Met elkaar communiceren zou dus geen probleem mogen zijn. Tracht nu maar eens in woorden aan dat marsmannetje uit te leggen wat een paardenstal is als hij nog niet eens weet wat een paard is.
Kortom: de resultaten die je via juiste meditatie verkrijgt zijn strikt persoonlijke ervaringen, die op hun beurt in wezen geen lichamelijke ervaringen zijn, omdat het ware gebeuren buiten jouw fysieke lichaam plaatsgrijpt. Niet in de volheid, maar in de leegte. Niet in de moleculen en de atomen waaruit je bestaat, maar in de ruimte ertussen.
Meditatie is een Kunst en enkel en alleen oefening baart die Kunst. Anders gezegd: in ware meditatie gaat het er niet om om bewust te worden van jouw bewustzijn, of van wat dan ook. Van zodra je je van iets bewust bent, ben je terug in jouw fysieke lichaam belandt; een lichaam, dat je hebt - tijdelijk toch - maar in het geheel niet bent. Meditatie brengt jou in de negatie van jouw fysieke Zelf. Dit houdt in dat je de begrenzingen van jouw fysieke vorm bent overstegen. Het betekent, dat jouw bewustzijn niet langer gelimiteerd wordt door jouw vijf zintuigen.
In mijn leven heb ik duizenden boeken gelezen, honderdtallen mensen ontmoet, én de nodige ervaringen opgedaan die me het recht geven er een eigen opinie op na te houden. De Zelfkennis, gebaseerd op de leer van Gurdjieff is, mijn inziens, de enige juiste filosofie die de 'zoekende mens' - de mens op zoek naar de waarheid in zichzelf - de mogelijkheid geeft Zichzelf in zichzelf te ontdekken. Op dat moment, niet eerder, ben je op de weg belandt; een weg, die je in wezen nooit moest zoeken, omdat hij er reeds vanaf jouw geboorte lag.
Tot besluit: Via meditatie maak je een reis in jouw tijdelijk voertuig, afdalend in de donkere leegte, om uiteindelijk het licht in de diepte van jezelf te ontwaren, resulterend in het ervaren van jouw heelheid. Eenmaal terug in jouw fysieke lichaam, heb je wel degelijk het gevoel dat je als het ware 'herboren' bent. Maar, mediteren is geen doel op zichzelf, doch een hulpmiddel om een doel te bereiken dat op zijn beurt ook weeral geen doel was op zichzelf. Deze laatste zinsnede kan slechts 'begrepen' worden nadat je het Zelf hebt ervaren.
|